Hasperena (Sigh). Sam Taylor-Johnson

1990eko hamarkadaz geroztik Sam Taylor-Johnson artista britainiarraren argazki- eta bideo-instalazioek giza emozio gordinenak arretaz aztertzen dituzte, haiek isolatuz eta zatituta aurkeztuz; horretarako, batzuetan narratiba berreraiki egiten du, eta bestetan irudiaren eta soinuaren inguruko gure pertzepzioa aldatzen du, Hasperena (Sigh, 2008) lanean egiten duen moduan. Hasperena zortzi proiekzioz osatutako ikus-entzunezko instalazioa da. Bertan, BBC Concert Orchestra-ko sail diferenteak Anne Dudley konpositore ospetsuak instalaziorako beraziaz idatzitako musika-lana jotzen ari direla dirudi. Soinua oso ondo entzuten den arren, musikariek ez dituzte euren instrumentuak jotzen, baizik eta, keinuen eta mimikaren bitartez, musika-emanaldi baten berezko mugimenduak imitatzen dituzte. Musikariek euren lan-tresnak ez edukitzeak ahultasun-sentsazioa eragiten du eta, aldi berean, instrumentu bat jotzeko behar den gorputz-mugimenduaren garrantzia azpimarratzen du. Zortzi minutuko partitura originala idazteko, Anne Dudley Sam Taylor-Johnsonen Mamuak (Ghosts, 2008) serieko argazkietan inspiratu zen. Emily Brontë-ren Tontor ekaitztsuak nobela viktoriar klasikoan oinarritutako argazkiak dira; izan ere artistak Haworth Moor-en (Yorkshire) atera zituen, hots, Brontë ahizpak hazi ziren ingurunean. Haize bortitzek zigortutako paisaia horrek paper garrantzitsua dauka haien literatura-obretan. Hasperena lanean giza bizitzarik ez duten eremu ezatsegin horiek gogora ekartzen dituen partitura interpretatzen ari diren BBCko musikariak erakusten dira. Keinu naturalekin baina, agian, gehiegizkoekin, instrumentu ikusezinez interpretatutako obra da.