Chacun à son goût

Atalak

Clemente Bernad

Iruña, 1963. Iruñan bizi da eta bertan lan egiten du

Clemente Bernad-ek kazetaritzako argazki-lanetan espiritu humanista, kritikoa eta sortzailea uzten du harro agerian. Bernadek manipulazioa, mediatikoa zein kultura-merkatuarena, saihesten du; izan ere, testuinguru horretan, argazkigintza artistikoa delakoaren eta kazetaritzako argazkigintzaren arteko desberdintasunak gero eta gehiago nahastu egiten dira.

Bernaden sail batzuek enkarguetan dute sorburua, adibidez, Caracas sortak (2003–04), Hugo Chavez-en gobernuaren kontrako petrolio-grebari buruzkoa, edo Meka (La Meca, 2005–06), Iruñeko zaharren egoitza bati buruzkoa. Beste batzuetan, berriz, lanak bere ekimenez sortzen ditu, adibidez, Jornalariak (Jornaleros, 1987–92), andaluziar jornalari-talde baten sindikatu-borrokari erreparatzen diona, edo Euskal kronikak (Basque Chronicles, 1987–2001), bere inguruneari “begi garbiz eta bihotz irekiz” eta epaitzeko nahirik gabe begiratzen diona. Hilobi irekiak (A tumba abierta, 2001), bestalde, ezker muturreko preso turkiarrei buruzko erreportajea da, eta Carabanchel (1998), M–11 (11–M, 2004) eta Hobi komuna (Fosa común, 2004) heriotzari eta argazkigintzari, argazkia hura gogora ekarri eta finkatzen duen elementua den aldetik, buruzko gogoeta dira.