Yayoi Kusama: 1945tik gaurdaino

Atalak

Bizitzaren indarra

“Baina mihise berri baten aurrean jartzen naizen bakoitzean, arazo horiek guztiak lainoa bezala desagertzen dira, eta pinturan murgiltzen naiz erabat. Eguneroko bizitza nahikoa eta aski da obrari bizitasuna emateko, eta, konturatzerako, eraldatu egin nau koadroak”.

1988 aldera, Kusamaren arteak eta psikeak aldaketa nabarmena izan zuten. Hainbeste desio eta merezi zuen aintzatespen publikoa iritsi zitzaionean —bai nazioarteko erakusketen, bai abangoardiako literatura-zirkuluetan goraipatutako argitalpenen eskutik—, artearen ahalmen sendagarria eta bizitzaren gorespena  bihurtu ziren gai nagusia haren ekoizpenean. 1999an adierazi zuen bezala, Kusama garai batean sinetsita egon zen bere sufrimendua artearen bidez eraldatzea zela bere zeregina “gizadi osoa sendatzeko”. Milurteko berrian, Kusamak areagotu egin nahi du mezu hori. Horregatik, haren azken sailetako —Nire betiereko arima (2009–) eta Egunero egiten dut otoitz maitasunaren alde (2021–gaur)— pintura eta eskultura koloretsuak  dira, agian, konpromiso horren goren maila.