Gego. Infinitua neurtzen

Atalak

Lehen obrak (1951–55) 

Bigarren Mundu Gerratik aurrera aldaketa ekonomiko, politiko eta sozial handiak izan zituen Venezuelak. 1939an petrolio esportatzaile nagusietako bat zen, eta munduko hirugarren ekoizlea. Petrolio-industriaren loraldiari eta Estatu Batuen laguntza ekonomikoari esker, herrialdeak bere modernizazioa finantzatu zuen gerraren ondoren. Une hartan, eraldaketa sendoa izan zuen Venezuelako arte modernoak ere. Berrogeita hamarreko hamarkadan abstrakzio geometrikoa agertu zen —forma, marra eta kolore garbiak eta egitura geometrikoak bereizgarri zituen nazioarteko mugimendua—, eta horrek berrikuntza handiko aldia ekarri zuen sorkuntza-arlora.

Testuinguru horretan, Gegok bizitza berriari ekin zion adopzio-herrialdean. Alemanian arkitektura- eta ingeniaritza esparruetan jaso zuen prestakuntzari esker, 1940ko hamarkadaren hasieran bere kabuz hasi zen lan egiten Caracaseko arkitektura- eta hirigintza-estudioetan. 1950eko hamarkada hasieran, jardunbide hori alde batera utzi, eta arte-sorkuntzari ekin zion bete-betean. Tarmas herrira joan zen, Venezuelako Karibeko kostaldetik gertu, eta paisaian, forma arkitektonikoetan eta figurazioan oinarritutako motiboak sortzen hasi zen, hemen erakusgai diren adibide batzuetan ikus daitekeen bezala.