Atzera begira. Giorgio Morandi eta Antzinako Maisuak

Iruzkinak

Natura hila (Natura morta), 1942

Esan izan da Morandi-ren 1942ko Natura hila haren lan sekretu eta isilpekoena dela. Egiaz, bereziki ederra da. Itxuraz oso soila delako da berezia, hain justu.

Portzelana zurizko bi objekturen inguruan dago eraikia. Mihisearen ia erdi-erditik oso botila berezia nabarmentzen da, konposizioaren elementu bertikal nagusia. Horren kontra, katilu txiki bat dago: eszenako ia argi guztia hartzen du eta ikuslearen begirada erakartzen du hala. Pintzelkadek, argiak portzelanan egiten dituen distirek eta botilaren forma bitxiak dardara berezia sortzen dute koadroaren barruan.

Zilar-koloreko argiak bikain argiztatzen du eszena. Horrelako pinturei esker uler daiteke zergatik esaten den Giorgio Morandiren natura hilak gune poetiko argigarriak direla, eta denbora senti daitekeela haien baitan.

Gerrako urteetan, eta Italian faxismoaren gorakadaren eta ondorengo beherakadaren garaian, Morandik ohi baino gutxiago egin zuen lan eta koadro gutxi margotu zituen; baina garai hartan lortu zuen, halaber, heldutasuna bere lanean. Berrogeiko hamarkadaren amaieratik, plano baten gainean xehetasunez jartzen zituen objektuak dagoeneko ez ziren bananduta agertzen; aldiz, blokeak osatzen zituzten, etxeko tresnen multzo handi zein txikiekin.