Alberto Durero: Städel Museum-en Bildumako grabatuak

Atalak

Durero-ren Nekaldiak

Durero-k behin baino gehiagotan jorratu zuen Jesusen Nekaldiaren gaia. Erdi Aro amaierako jendearentzat garrantzi handiko gaia zen hura, Jesusen sufrimenduak haien bekatuen barkamena ekarriko zuelako esperantza adierazten zuelako, eta norbere penak jasateko kontsolamendua ikusten zutelako sufrimendu horretan. Dureroren Nekaldiaren irudiak behatzaileen sentimenduetara hurbildu eta haiengan errukia sentiarazteko saioa dira. Durerok hiru grabatu-sail handitan irudikatu zuen Nekaldia. Nekaldi handia, 1500. urtearen aurretik sortzen hasia, baina 1510era arte amaituko ez zuena, Azken Afaritik Jesusen Pizkunderaino izandako gertaerak biltzen dituzten formatu handiko hamabi harialderako grabatuk osatutako saila da. Nekaldi txikia osatzen duten grabatuek, 1509–10 urte inguruan sortutakoek, 36 eszena bereizitan zabaltzen dute kontakizuna. Adam-en eta Eva-ren jatorrizko bekatutik hasten da saila, gizaki zenez, Jesusek jasandako sufrimendua eta sakrifizioa behar izan zirelarik haiek barkatzeko. Kobre-grabatuaren teknikaz baliatuz Durerok egin zuen sail bakarra, Nekaldia beranez, Jesusen pairamenak jasotzen dituzten irudiek osatzen dute baita ere. Sail honetan, beranaz egindako grabatuaren teknikak eskaintzen zituen aukera grafikoez baliatu zen Durero, iluntasun- eta larritasun-giroa sumatzen den gertaera horiek formatu txikian irudikatzeko.