Mark Rothko: argizko paretak

Iruzkinak

Urdina eta grisa, 1962

Lan honetan, margozko hodei zurixka bat (izenburuan grisa deitzen duena) flotatzen ari da, hondo urdinaren gainean. Pixkanaka barreiatzen ari den lainoa dirudi. Margolanetan, maiz, badirudi misterio ikusezin baterantz garamatzan ate edo leiho bat irekitzen ari dela Rothko.

Margolana 1962koa da. Aurreko urtean, Rothkok bere lehen atzera begirako erakusketa izan zuen New Yorkeko Arte Modernoko Museoan. Gertaera hark eragin handia izan zuen bere bizitzan. Antza denez, bere lehenagoko lanetan kontzentratu zen buru belarri, eta bera arduratu zen margolanak zintzilikatzeaz. Bereziki interesatzen zitzaion margolanen arteko elkarrekintza: mihiseetatik atera eta inguruko espazioraino iristen ziren harmoniak sortu nahi zituen. Agian, argiztapen ahulari eman zion lehentasuna ere eragin zuen erakusketak.

Bere ibilbide osoan zehar, margolanak nola jarri behar ziren zehazteaz arduratu zen Rothko. Bere arteaz asko arduratzen zen, eta garrantzi handia ematen zion artelanak ahalik eta egoera hoberenean ikusi ahal izateari. Ospetsu egin baino askoz ere lehenago, talde erakusketetan eta lehiaketetan parte hartzeari uko egin zion: Rothkoren ustez, hobe zen artelanak bere lanari soilik eskainitako aretoetan erakustea, eta ez beste artista batzuen artelanekin nahasturik erakustea. Haren abiapuntua aretoa izaten zen beti: emandako espazio fisikorako artelan zehatza egin nahi izaten zuen. Erakusketa honetan, ahal bezainbeste saiatu gara haren nahia betetzen.