Asmamenaren ildoa
Sarrera
Atalak
Materialak eta metodoak
- Izenburua:
- Materialak eta metodoak
- Erakusketa:
- Asmamenaren ildoa
- Gaiak:
- Esperimentazio artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Sormena | Argia | Kolorea | Lan-prozesua | Materialak | Perspektiba | Teknika eta materialak
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Garaikidea | Arte Kontzeptuala | Espresionismo Abstraktua | Neoespresionismoa
- Artelan motak:
- Argazkia | Ikus-entzunezkoa | Performance | Pintura
- Aipatutako artistak:
- Barceló, Miquel | General Idea, | Graham, Rodney | Irazabal, Prudencio | Motherwell, Robert
Areto honetan hautaketa heterogeneo bat aurkezten da, obra abstraktuena
funtsean. Asmamen edo sormen handiko metodoak eta materialak gehitzen
dituzten obrak dira eta sortu izan diren aldiak berrogeita hamar urte baino
gehiago hartzen ditu. Teknika garrantzizko estrategia bat da artista hauentzat.
Izan ere, berebiziko zeregina izan zuten lantzen dituzten baliabideak
susperrarazteko orduan, ikuspegi berritzaileen bitartez edo pinturaren
gainazalean ezohiko elementuak gehituta; besteren artean, egunkariko papera,
liburuak, zeramika, arbela edo klera. Piezek gonbidatu egiten dute behatzailea
artistek beren ikuspegietan eta prozesuetan hartzen dituzten erabaki jakin
batzuen garrantziaz jabetzera, sorkuntzarako aukera desberdinetara ezinbestean
bideratzen dituzten erabakiak baitira.
Areto honetako egile askok pinturaren ezaugarri fisikoekin esperimentatu
zuten, sakontasuna, dentsitatea, testura, eskala eta kolorea aztertzen jardunez.
Robert Motherwell espresionista abstraktuak pintura berrasmatzeko modu
desberdinak arakatu zituen, eskala monumental batean irudikatutako keinulerro
bortitzengatik bereizten diren obretan: horren adibide dugu Bidaia:
hamar urte geroago (1961). Espainiako Neoespresionismoaren adierazgarririk
gailenetakoa den Miquel Barceló bere bi obrarekin ageri da hemen ordezkatua,
zeinak ezin hobeto hezurmamitzen baitute zoruan margotutako bere mihiseek
bereizgarri duten materia-geruza lodien pilaketa. Barcelók ezohiko elementuak
erabiltzen ditu, besteak beste, itsas algak, errauts bolkanikoa, janaria edo
zigarro-mutxikinak, eta testura jorizko gainazal zeharo konplexuak osatzen
ditu horrela. Prudencio Irazabalen Titulurik gabea 767. zk. (1996) argitsua ere
pinturaren arloan egindako esperimentazioaren ondorengo beste adibide bat
dugu. Pieza hau egikaritzeko, polimero likidoa, oso urtua, erabili du artistak,
eta gela gehitu dio loditzeko eta, ondoren, pigmentu likido kantitate txikiak
gehitu dizkio, zeharrargitasun-maila desberdinetako hainbat kolore-geruza
sortzeko helburuz. Pintzelkadaren arrastoak mihisearen gaineko gainazal baten
eraikuntza-prozesu artistikoaren gogoragarri bisualak dira.
General Idea (1969 eta 1994 bitartean jardunean) izen anonimoaren pean bilduta
lan egin zuten hiru artisten asmoa hauxe zen: beren identitate indibidualak
ezkutatzea, artista indibidualaren mitoa, jeinutzat hartua, hausteko. Hastapenetan
zen Arte Kontzeptualaren eta baliabide berrien erabileran oinarritutako artearen
aitzindari, General Idea-k baliabide eta teknika ugari hartzen ditu bere praktikan,
efimeroak barne, —besteak beste, arte postala, performancea, argazkilaritza
eta zinea—, eta asmamen handiz erabiltzen ditu herri-kulturaren eta kultura
mediatikoaren formak iraultzearren. Antzera, Rodney Grahamek diziplina
anitzetan lan egin du, eta mugimendudun irudiak jasotzen dituzten bere instalazio
iradokitzaileen eduki intelektualagatik da ezagun. Bi zatitan garatutako bere
lanean, Fotogramak (Fotogramak 6000–6001) (1989), artistak ikuslea inplikatzen
du aurrez aurre ageri diren gainazal beltz zeharo islatzaileen ispilu-efektuaren
bidez. Obrara hurbiltzean, behatzailea automatikoki bihurtzen da fotogramaren
gai, artistaren ikuspegi berritzailean leku bat hartu eta hura aktibatzean.