Joan Miró. Errealitate absolutua. Paris, 1920–1945
Pertsonaia I (Personnage I), 1945
Toska
26 × 25 × 20 cm
Collection Adrien Maeght, Saint-Paul de Vence
Iruzkinak
Titulurik gabea (Gaualdi esnoba printzesaren etxean)
[Sans titre (Soirée snob chez la princesse)], ca. 1946
Txinako tinta eta gouachea paper gainean31,4 × 51,4 cm
Eskaintza: David & Ezra Nahmad Collection
- Izenburua:
- Titulurik gabea (Gaualdi esnoba printzesaren etxean)
[Sans titre (Soirée snob chez la princesse)], ca. 1946
Txinako tinta eta gouachea paper gainean31,4 × 51,4 cm
Eskaintza: David & Ezra Nahmad Collection - Erakusketa:
- Joan Miró. Errealitate absolutua. Paris, 1920–1945
- Gaiak:
- Artistak | Eragin artistikoa | Ibilbide artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Espazioa | Irudikapena | Kolorea | Konposizioa | Lerroa | Sinbologia | Marrazkigintza
- Mugimendu artistikoak:
- Surrealismoa
- Teknikak:
- Tinta txinatarra
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Miró, Joan
Nazioartean ospe handia hartzen ari zen garaian sortu zuen Mirók Titulurik gabea (Gaualdi esnoba printzesaren etxean) izeneko obra hau. Oso irudi estilizatu eta abstraktuak ageri ditu, eta urte batzuk lehenago Konstelazioak sail entzutetsuan garatutako zeinu-lengoaia bera baliatzen du.
Marrazki honetan, gau-jai batera doazen sei irudi handi agertzen dira txoriekin, izarrekin eta zeinuekin batera. Hemen, denboran zehar asmatutako zeinuen eta sinboloen lengoaia piktorikoan bakarrik oinarritu zen Miró. Berrogeiko hamarkadaren erdialdeko sorkuntzok inspirazio-iturri izan ziren New Yorkeko espresionismo abstraktuko artistentzat. Mirók lerroekin trazatutako eta kolore primarioekin margoturiko orbanez jantzitako irudi biomorfoz bete zuen konposizioa. Berde argi koloreko hondo bizi baten gainean ezarrita, begi irteneko pertsonaiek multzo dinamiko bat osatzen dute, artistaren irudimen mugagabetik sortua.
Lerroaren erabilera espresiboa da Mirók lan honetan erabilitako baliabiderik garrantzitsuena. Lengoaia bisual iradokitzaileak abstrakzioaren eta sinboloen arteko oreka perfektua lortzen du. Etengabeak dira energia eta mugimendua. Konposizioa inprobisazio aktibo eta jarraitu baten emaitza da, zeinak ezinezko bihurtzen baitu multzoaren interpretazio zehatza egitea.
Aurrean dugun marrazkian, espazioak ez du funtzio propio eta independenterik; aitzitik, okupatua izateko balio du. Garai horretako obretan bereizgarriak dira disko biziki koloretsuak, ia beti konektatuak, lerro fin eta etenez elkartuta; irudi gehienak eremu uniformeetan marraztuta ageri dira, eta kolore garbiko arabeskoak dituzte, xehetasun batzuk edo irudien zati batzuk nabarmentzen dituztenak, hala nola hankak, besoak edo bularraldea.