Joan Miró. Errealitate absolutua. Paris, 1920–1945
Iparra-Hegoa (Nord-Sud), 1917
Olio-pintura eta eskuz idatzitako inskripzioa mihise gainean, 62 × 70 cm
Collection Adrien Maeght, Saint-Paul de Vence
L’Instant aldizkariaren kartelerako proiektua, 1919
Olio-pintura eta testu idatzia kartoi gainean, 107 × 76 cm
IVAM, Institut Valenciá d’Art Modern, Generalitat de València
Nekazari katalana gitarrarekin (Paysan catalan à la guitare), 1924
Olio-pintura mihise gainean
147 × 114 cm
Museo Nacional Thyssen-Bornemisza, Madril
Iruzkinak
Autorretratua (Autoportrait), 1919Olio-pintura mihise gainean73 × 60 cmMusée national Picasso, ParisDantzari espainiar baten erretratua (Portrait d’une danseuse espagnole), 1921Olio-pintura mihise gainean66 × 56 cmMusée national Picasso, Paris
- Izenburua:
- Autorretratua (Autoportrait), 1919Olio-pintura mihise gainean73 × 60 cmMusée national Picasso, ParisDantzari espainiar baten erretratua (Portrait d’une danseuse espagnole), 1921Olio-pintura mihise gainean66 × 56 cmMusée national Picasso, Paris
- Erakusketa:
- Joan Miró. Errealitate absolutua. Paris, 1920–1945
- Gaiak:
- Artea eta emozioa | Artearen historia | Eragin artistikoa | Ibilbide artistikoa | Argia | Bolumena | Kolorea | Konposizioa | Erretratua eta autorretratua | Lehen Mundu Gerra | Espainia | Katalunia | Flamenkoa
- Mugimendu artistikoak:
- Fauvismoa
- Teknikak:
- Olio-pintura
- Artelan motak:
- Pintura (olio-pintura)
- Aipatutako artistak:
- Miró, Joan
Autorretratua eta Dantzari espainiar baten erretratua “margolan detailista” deiturikoen parte dira, zehaztasun eta xehetasun handiz egindako lan-sorta batekoak. Koadro horietan, fauvismoaren printzipioetatik abiatu zen artista, eta zenbait xehetasunetan zentratu zen, hala nola autorretratuko alkandoraren estanpatuetan, edo dantzariaren ileko kizkurretan.
Autorretratuan, zimurrez betetako alkandora gorriaren tratamenduak agerian uzten duen konposizio sotila eragin kubista handiko planoz osatuta dago. Argitasuna baliatuz eginiko modelatze zainduak azpimarratu egiten du bolumenen sendotasuna, batez ere lepoan eta buruan, eta indarrez nabarmenarazten ditu hondoaren gainean.
Protagonistaren aurpegiaren begiradak, ikusleari zuzen so, nolabaiteko alienazioa ageri du. Margolan detailistek izaera estatiko misteriotsua eta bolumen nabarmenak dituzte, eta errealismo magikoarekin lotu ziren —Lehen Mundu Gerraren ondoren Europan arrakasta izan zuen mugimenduarekin, alegia—. Hala ere, ikus dezakegu Mirórentzat inspirazio-iturri garrantzitsuagoa izan zirela txiki-txikitatik ezagutzen zituen Kataluniako fresko erromanikoak.
Dantzari espainiar baten erretratua aldizkari bateko argazki batean oinarrituta egin zuen artistak. Margolan heldua da, oso marrazki zehatza ageri duena. Mirók emoziorik gabeko egia objektibo bat lortu nahi zuen bertan, eta errealismo mugatua aplikatu zuen horretarako.
Margolariak oso modu zehatzean irudikatu zituen zenbait elementu, hala nola flamenko-dantzariaren aurpegia inguratzen duten ile kizkurrak, haren begirada galdua eta begi-zulo nabarmenak. Zehatz-mehatz islatuta ageri dira xehetasun guztiak, dela bularrean behera doakion perlazko lepoko luzea, dela ileari eusten dioten orratz gorri-berdeak. Kritikari batzuek mugimendu puristarekin lotu izan dute sinplifikazio formal hori eta lana egiteko oso kolore saturatuak aukeratu izana. Izan ere, urte haietan, artista askok jarraitu zioten bide horri.
Josep Dalmau Miróren galeristak Picassori saldu zizkion hizpide ditugun bi piezak —hau da, Autorretratua eta Dantzari espainiar baten erretratua—, baina egileak ez zuen jaso batere ordainik. Bi artistek Parisen ezagutu zuten elkar, eta adiskide minak izan ziren. Picasso garai klasikoan figuraziora itzultzea ere abiapuntu bat izan zen Mirórentzat, erreferentetzat baitzuen artista malagarra.
Mirók beti izan zuen autorretratu horren gaineko interesa, Picassorekin izaniko gutun-trukeak erakusten duen bezala; izan ere, erakusketa batzuetarako maileguan ez ematea gomendatzen zuen, eta, aldiz, beste batzuetarako, hala nola 1954ko Veneziako Bienalerako, eskatu egin zuen bere karrerako maisulanetako bat zela argudiatuz.