Van Goghetik Picassora. Thannhauser legatua

Iruzkinak

Ispiluaren aurrean, Édouard Manet

1876an, Édouard Manetek emakume hau margotu zuen; baina janzteko, edo eranzteko unea irudikatu zuen? Modeloa gortesau ospetsua zen, Herbeheretako tronuaren oinordekoaren maitalea. Tracey Bashkoff arte arduraduna: 

Ez dugu haren aurpegirik ikusten. Beharbada ez daki atzean gaituenik. Margolan oso intimoa da, eta ikuslea eszenan bertan ipintzen du, erretratatuaren ondoan.

Kortsea soinean duela irudikatzean, Manetek ez zuen publikoa eskandalizatu nahi izan. Garai hartan Paris dibertsio-gunerik ospetsuena zen Europan. Haren garaikide inpresionistak bezala, bizimodu modernoaren aurpegi guztiak jaso nahi izaten zituen Manetek, tartean plazer sentsualen mundu pribatua, frantsesez “demi-monde” esaten zitzaiona.

Haren teknika ezin hobeto egokitzen zaio gaiari.

Tracey Bashkoff: Koadroa oso estilo modernoan margotua dago; pintzelkadak aske eta solteak dira, eta xehetasunik ez egoteak zelatan gaudelako eta emakumea bere gelan harrapatu dugulako sentsazioa transmititzen digu. Denbora laburrean, gaiak ez ezik, trataera ere modernotasunaren aldera lerratu ziren. 

Ez kasualitatez, hari begiratzeko aurpegirik gabe, arreta kortseari lotzen zaio. Egoera erdi-biluzi horretan, beharbada emakumea kitzikagarriagoa da erabat biluzik egongo balitz baino.

Tracey Bashkoff: Manetek berak esan zuenez, “beharbada satinezko kortsea da gure egunotako biluzia”.