Paul Pfeiffer: Askatasunaren sorrerari buruzko kondairaren hitzaurrea
Askatasunaren sorrerari buruzko kondairaren hitzaurrea (Prologue to the Story of the Birth of Freedom), 2000
Kontaketa luzea (Burrunba oihanean; Neuk astindu nuen mundua; Suspensea Manilan) [The Long Count (Rumble in the Jungle; I Shook up the World; Thrilla in Manilla)], 2000–01
Iruzkinak
Gurutziltzaketa baten atala (Francis Baconen arabera) [Fragment of a Crucifixion (After Francis Bacon)], 1999 Joan 3:16 (John 3:16), 2000 Produktu hutsak erotu egin dira (The Pure Products Go Crazy), 1998
- Izenburua:
- Gurutziltzaketa baten atala (Francis Baconen arabera) [Fragment of a Crucifixion (After Francis Bacon)], 1999Joan 3:16 (John 3:16), 2000Produktu hutsak erotu egin dira (The Pure Products Go Crazy), 1998
- Erakusketa:
- Paul Pfeiffer: Askatasunaren sorrerari buruzko kondairaren hitzaurrea
- Gaiak:
- Artistak | Eragin artistikoa | Ibilbide artistikoa | Esperimentazio artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Konposizioa | Lan-prozesua | Gizarte-kronika | Kirola | Komunikabideak | AEB | Zinema | Teknika eta materialak
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Garaikidea
- Artelan motak:
- Bideoartea
- Aipatutako artistak:
- Pfeiffer, Paul
Hiru bideo-lanotan ikusten dugunez, Pfeifferrek bideo- eta film-zatiak manipulatzen ditu ikuskizunak gure memoria historikoan eta pop kulturan zer-nolako eragina duen aztertzeko.
Pfeifferren Joan 3:16 lanak NBAko saskibaloi-partida bat eraldatzen du esperientzia liluragarri bihurtzeraino; izan ere, jokalariak digitalki ezabatuta daude, eta haien eskuak bakarrik ikusten dira, airean flotatzen ari dela dirudien baloi baten inguruan mugitzen.
Badirudi baloiak kontrolatzen dituela eskuak, eta ez alderantziz, eta horrek areagotu egiten du ikuslearen nahasmendua.
Irudia monitore txiki batean dago ikusgai, eta banaka ikusi behar da; hala, partida dinamiko hori topaketa intimo —eta ia erlijioso— bihurtzen da.
Joan 3:16 izenburuak erlijio- eta kirol-ekitaldien arteko loturei egiten die erreferentzia, eta iradokitzen du ikusleek bizipen sakon eta zirraragarria izan dezaketela jokoa goraipatzen duena entretenimendu hutsaz haraindi.
Pfeifferren Gurutziltzaketa baten atala (Francis Baconen arabera) piezak saskibaloi-partida baten une bat berrinterpretatzen du, eta, jokalari baten oihua behin eta berriz errepikatuta, emozio-adierazpen misteriotsu bat sortzen du. Obrak Francis Baconek eginiko Inozentzio X.a aita santuaren erretratu ospetsuari egiten dio erreferentzia, eta iradokitzen du zenbateraino ordeztu dituzten kirol-izar garaikideek ikono erlijiosoak iruditeria kolektiboan.
Horrelako lanen bidez, obsesio modernoei eta panorama kultural aldakorrari buruz hausnartzeko gonbita egiten digu Pfeifferrek.
“Saskibaloi partida bat ikusten ari nintzela Baconen koadroaz gogoratu nintzen behin, eta esperientzia horretatik sortua da bideoa. Saskibaloi-kantxa da bastidorea; estadioko kupula, berriz, espazioko hutsa; eta, erdian, esekitako irudiak ageri dira, kasu honetan, saskibaloi-jokalariak”.
“Bada bereziki saskibaloi-jokalari bat: mate bat egin berri du, eta oihuka ari da ospatzen. Une horren bideotik segundo bat edo bi hartu, eta begiztan muntatu nituen. Eta, hori egitean, infinituraino iraunarazten da garrasia; beraz, anbiguoa da, ez dakigu plazera edota oinazea adierazten duen. Hortxe gelditzen naiz”.
Produktu hutsak erotu egin dira izan zen Paul Pfeifferren lehenbiziko bideo-lana, eta bertan Risky Business filmaren zati bat aurkezten digu etengabe errepikatuta; eszena horretan, Tom Cruisek antzeztutako pertsonaia intentsitate handiko une batean ageri da.
Sekuentzia errepikakor horrek hautsi egiten du narratiba tradizionala: inora iritsi gabe bueltaka-bueltaka dabilen irudi bat erakusten du, eta kontenplaziorako gonbita egiten digu esanahi bat bilatze aldera. Artistaren ustez, hautsi ezinezko sorgin-gurpil horrek errepresioaren gaia jar dezake agerian. Era berean, baliteke alderdi espirituala ere iradokitzea, kontzientzia goratzen duen mantra errepikakor bat balitz bezala.
Cruise anonimo mantenduta, Pfeifferrek famatuen kultura kritikatzen du: pantaila txiki batera murrizten du aktorearen ospearen eskala izugarria, eta ikusleak beharturik daude hurbiltzera ikusi ahal izateko.
Efektu aztoragarri horrek star system delakoaren konplize ote garen planteatzera garamatza.