Fauvismotik surrealismora: Parisko Musée d’Art Moderneko maisulanak
Claude Cahun, Autorretratua (Autoportrait, 1929)
Francis Picabia, Eskuak eta mamuak (Mains et fantômes, 1948
Iruzkinak
Roberto Matta, Pentsaezina (L'impensable, 1958)
- Izenburua:
- Roberto Matta, Pentsaezina (L'impensable, 1958)
- Erakusketa:
- Fauvismotik surrealismora: Parisko Musée d’Art Moderneko maisulanak
- Gaiak:
- Artea eta gizartea | Artea eta politika | Eragin artistikoa | Ibilbide artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Kolorea | Gogoeta | Bigarren Mundu Gerra | Gerra Hotza | AEB | Paris | Txile | André Breton | Le Corbusier
- Mugimendu artistikoak:
- Surrealismoa
- Teknikak:
- Olio-pintura
- Artelan motak:
- Pintura (olio-pintura)
- Aipatutako artistak:
- Matta, Roberto
Roberto Matta artista txiletarra André Breton-ekin maiz elkartzen hasi zen, eta, arkitektura ikasi eta tarte batez Le Corbusier-en estudioan lan egin ondoren, bat egin zuen zirkulu surrealistarekin.
Matta automatismoaren bene-benetako tekniketan oinarritu zen adimenaren ikuspegi ezkutuenak itxuratzeko eta argitara ateratzeko.
1939an, Ameriketako Estatu Batuetara joan zen bizitzera, eta surrealismoaren eta artista estatubatuarren arteko lotura nagusietako bat bilakatu zen.
Bigarren Mundu Gerraren ondoren, haren marrazkiak garbiagoak bihurtu ziren, oldarkorragoak.
Historiaren eta konpromiso politikoaren menpe zegoen gizakiaren irudi berria hobeto jasotzea zuen helburu Mattak. Alabaina, 1948an baztertu egin zuten surrealisten taldetik. Erromara joan zen orduan, eta hantxe bizi izan zen harik eta 1954an Parisera itzuli zen arte.
Pentsaezina izeneko konposizio honek ez du aurrez erabakitako orientazio jakinik: edozein zentzutan jar daiteke. Margolana gama kromatiko iluneko lan-sorta baten parte da.
Izenburuak garai hartako zalantzak eta galderak ere ematen ditu aditzera, eta badirudi Gerra Hotzaren urteetako mehatxu nuklearrari buruzko gogoeta luzatzen duela.