Martha Jungwirth

Iruzkinak

Laurden hutsa, Yemen sailekoa, 2005

Masa ilun eta mehatxagarri bat ageri zaigu tonu opakuko zenbait geruzaren gainean. Kolorearen erabilera landuaren bidez, Jungiwirthek aldarteak eta esanahiak iradokitzen ditu, eta horixe da, hain zuzen ere, artistaren lanaren giltzarrietako bat. Horiak edo okreak eguzkia edo argia eman dezakete aditzera; beltzak, berriz, gauaren ideia transmititzen du, gainbeherarena eta heriotzarena.

Honako margolan hau Jungwirthek munduko basamorturik handienean barrena egin zuen bidaia bat inspirazio-iturri hartuta osatutako akuarela-sail batekoa da. Basamortu hori Yemengo Rub al-Khali da, Laurden Hutsa izenez ere ezaguna. Basamortuan, gauaren eta egunaren artean gertatzen da aldaketarik nabarmenena; akuarelak badu gauaren iluntasuna egun-argiaren gainean eralkitzen hasten den une hori islatzeko gaitasuna, istant baten iheskortasuna transmititzekoa.

Dinamismoak eta inpultsibitateak gidatzen dute Martha Jungwirthen sormen-prozesua. Berrogeita hamarreko hamarkadaren erdialdeko Ekintza Pintura gogorarazten digu. Artista mugitu egiten da margotzen duen bitartean, bira ematen dio paperari, jariatzen uzten dio pintura hezeari. Pintzelkada biziek eta kolore-geruza gainjarriek emozio-sorta handi bat adierazten dute, eta halako tasun arin eta irekia ematen diete bere koadroei. Jungwirth bera honelaxe mintzatu da bere lanaz:

“Etengabe saiatzen zara teknika aldatzen, aurreikusgarri ez bilakatzeko. Eta horrek esan nahi du ustekabea elementu garrantzitsu bihurtzen dela".

Sormen-prozesuan, Jungwirthek bere egiten du ustekabea, baita eragozpenak ere, eta orbanak bere horretan uzten ditu, lan artistikoaren arrasto gisa: berak “orban-egitura adimentsu” deitzen duenaren parte dira tantak eta zipriztinak. Badirudi kasualitatez sortua dela Jungwirthen obra; izan ere, artistak berak baieztatzen duenez, horrelakoxea da bizitza.