Ispilua alderantziz. "La Caixa" Fundazioaren eta MACBAren bildumen artea
Julian Schnabel, Jainkoaren aurka (Contro Dio), 1989; Egunerokoa burdinazko horzdun eta hamar adarreko piztia da (Everyday is the Beast with Iron Teeth and Ten Horns), 1989; eta 70. astea (70th Week), 1989
Michelangelo Pistoletto, Ispiluaren arkitektura (Architettura dello Specchio), 1990
Iruzkinak
Sigmar Polke, Triptikoa, 1989
- Izenburua:
- Sigmar Polke, Triptikoa, 1989
- Erakusketa:
- Ispilua alderantziz. "La Caixa" Fundazioaren eta MACBAren bildumen artea
- Gaiak:
- Artea eta espazioa | Esperimentazio artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Argia | Gainazala | Kolorea | Materiala | Tamaina
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Garaikidea
- Teknikak:
- Keinu-pintura
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Polke, Sigmar
Gainazal konplexuak halako ezaugarri haluzinagarria ematen dio Sigmar Polke-ren Triptikoa lanari.
Polkeren lanek desafio egiten diete definizio errazei. Ustekabearen maisua da bera. Hari buruz sarritan esan izan da “pintoreen pintore” dela. Bere ibilbide luzean, Polkek material eta estilo anitzak landu izan ditu: pigmentu tradizionalak pozoiekin, disolbatzaileekin eta pintura fotosentikorrekin nahastu ditu, eta, zenbaitetan, argiaren edo tenperaturaren arabera aldatzen diren koloreak erabili ditu. Izan ere, artsenikoa, izpiliku-olioa, meteoro-hautsa eta urre-ezkatak, besteak beste, baliatu ditu.
1980ko hamarkadaren amaieran, triptiko hau egin zuen garaian, pintatzeko keinuen arrastoz betetako pintura izugarri handiak, ametsetakoak modukoak, sortu zituen, alkimiaren misterioa nolabait zeriena. Pinturaz eta lakaz egindako gainazal zabal-zabal honen kolore distiratsuak liluragarriak dira, eta haren testura zeharrargiak itxuraz espazioan zintzilik dauden elementu formalak sortzen dituzte. Polkek esan zuenez:
“Niretzat, irudiak ez du garrantzirik, pertsonak hura ukitzeko irrika izateak baizik”.