Anni Albers: Ikusmena ukitu

Iruzkinak

Bertikalekin (With Verticals, 1946)

Lan honetan, goitik beherako hainbat lerro banatzen dira erritmo biziz, hondo gorriaren gainean, mihisearen gainean margotutako pintzelkada zuzenak izango balira bezala.

Alderaketa hau ez da besterik gabe sortu. Anni Albersek berak izendatu zituen lan mota horiek “ehun piktorikoak”. Oraindik ere Bauhauseko tapizen tamaina handia eta erabilgarritasuna baditu ere, haiengandik desberdintzen da lan hau, erabilitako ehungintzaren teknikagatik. Kasu honetan, “bilbe osagarria” deitzen dena erabiltzen du, multzoaren gainetik hainbat hari ehuntzeko. Era horretan, lanari izena ematen dioten goitik beherako lerroak marrazten ditu, eta hondoaren eta irudiaren arteko aurkaritza lortzen du, margolaritzak duenaren antzekoa. Hortik ehun horien izena.

Bilbe osagarria ohiko teknika da Andeetako ehungintzaren tradizioan. Lan hau egin zuen garaian, aspaldikoa zuen Albersek amerikar jatorrizko arte eta kulturarekiko harremana. Lehenbiziko aldiz 1934an joan zen, senarrarekin batera Kubara egin zuen bidaian, eta herrialde haren ondoren etorri ziren Mexiko, Peru eta Txile. Bisita sorta hori senar-emazteak AEBetara joan ziren garaian hasi zen, Ipar Karolinako Black Mountain College delakoan eskola ematen hasi zirenean. Latinoamerikarekiko hurbiltasunak bertako kulturak ezagutzeko aukera eman zien senar-emazteei: haien teknikak ikasi eta esperimentatu ahal izan zituzten, forma plastiko berrien aurrean begiak zabal-zabalik. Urtez urte, bidaiak egin zituzten, irakaskuntzak eskaintzen zizkien oporraldietan, eta oroigarriak nahiz antigualeko gauzak biltzen hasi ziren, miniatura eta antzinako oihalen bilduma handia osatzeraino.

Baina Anni Albersek ez zuen ehungailu handirik Mexikon eta, tamaina handiko lanak, hau esaterako, AEBetara itzultzen zenean bakarrik egin zitzakeen. Gainera, haren lanbide-egutegiak ez zion uzten sormenerako tarte luzerik. Horregatik, 1936 eta 1946 bitarteko aldian hiru tapiz handi besterik ez zituen egin, horien artean hauxe.