Anni Albers: Ikusmena ukitu

Iruzkinak

Haikua (1961) eta Kodea (Code, 1962)

Pentagraman ordenatutako nota 1161lak edo eskuizkribuan idatzitako kaligrafia-hizkiak balira bezala, Anni Albersen hariek marrazkiak eratzen dituzte ehunean zehar.

Hori lortzeko, artistak aurrera egiten du ehunarekin esperimentazio formala egiteko bidean, bilbe osagarrien erabilera ikertuz. Teknika horrek aukera ematen zion azaleran hari bat nabarmentzeko, harekin irudiak egiteko, irazki eta bilbearen egitura erretikularrari men egiteko beharrik gabe.

Lan hauetan ikusten denez, hari beltzek eratzen dituzte irudiak, atzeko gris eta beix koloreekin kontrastean. Atzeko ehun horien gainean, puntuak azaleratzen ditu Albersek, bai eta zerrenda osoak edo hautsiak ere: dagoeneko ez dira beti zuzenak edo erregularrak, okertu edo zeharka igarotzen dira, maila batetik bestera, eta batzuetan meheagoak dira eta beste batzuetan lodiera handiagoa hartzen dute.

Hala, hariari berari ematen dio protagonismoa, bai eta haren kolore eta testura ezaugarriei ere, ehunaren hiztegiko osagai funtsezko gisa nabarmenduta; izan ere, zeinu ideografikoen erara funtzionatzen duten irudiak konposatzeko bidea ematen dio horrek. Puntu bakoitza, lerro bakoitza, zuzena, zeharrekoa edo bihurtua, erritmo batean ordenatzen da konposizioan, errepikatuz eta elkarri aurka eginez; eta haien artean espazio erregularrak uzten ditu. Haien formak eta kokapenak hainbeste gogorarazten dituzte alfabeto baten letrak edo kode baten zeinuak, ezen senak eramaten baititu gure begiak ehuna goitik behera aztertzera, patroi, errepikapen edo aldaera bakoitzaren esanahiak aurkitu nahian. Bere lanean 1161 kodeen, antzinako piktogramen edo idazkera japoniarraren eragina aitortuz, bere ehunak “irakurtzera” gonbidatzen gaitu Albersek, eta haien bidez meditazio egoera batera eramaten gaitu.