Anni Albers: Ikusmena ukitu
Haikua (1961) eta Kodea (Code, 1962)
Lerroen elkarreragina portfolioa (Line Involvements Portfolio)
Iruzkinak
Hirukoa I Dr. I (Hirukoa I estudioa) [Triadic I Dr I (Study For Triadic I), 1968]
- Izenburua:
- Hirukoa I Dr. I (Hirukoa I estudioa) [Triadic I Dr I (Study For Triadic I), 1968]
- Erakusketa:
- Anni Albers: Ikusmena ukitu
- Gaiak:
- Geometria | Bauhaus Eskola
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Abstraktua
- Artelan motak:
- Grabatua
- Aipatutako artistak:
- Albers, Anni
Anni Albersek ez zuen ehungintza bakarrik landu. Lengoaia desberdinak ikertzeko jakin-minak bultzatuta, grabatuaren teknikak ere aztertu zituen.
Ehungintzan egin zuen bezala, oinarrizko tekniketatik abiatuta sartu zen artista baliabide grafikoan. Bere aurretik egondako beste grabatzaile askoren moduan, paperezko zirriborroekin hasi zen. Modu horretan, Albersen lehenbiziko ehunetan bezala, lan hauetan ere margolaritzaren lengoaia gailentzen zen. Horrek bide ematen zion geometriarekin eta hark eskaintzen dituen aukerekin jolas egiteko, bere ibilbidearen hasieran Bauhausen egin zuen bezala.
Izan ere, paperaren gaineko lan honetan ederki baliatzen ditu artistak abstrakzioaren lehenbiziko maisu handien irakaspenak. Klee edo Mondrian maisuengandik ikasi zuen moduan, oinarrizko irudi geometrikoa erabili zuen Albersek konposizioaren unitate modular gisa: triangelua da, haren figura kutunetako bat. Ehungintzan, triangeluen ekoizpenak irazki eta bilbearen egitura erregularrera egokitu behar zuen eta, horregatik, ertzak beti mailakatuak izaten ziren. Baina tinta eta gouache paperaren gainean landuta, figura geometriko horren lerro hutsak zehaztu ahal zituen artistak.
Unitate modular horretatik abiatuta, Albersek multzoa osatzeko hainbat estrategia garatu zituen: besteak beste, motiboaren errepikapena, motibo horren traslazioa edo lekualdatzea konposizioan zehar, jatorrizkoaren aldean azpikoz gora jartzea edo erritmo patroiak osatzea.
Estrategia modu horiek bidea eman zioten artistari hau bezalako sormen-lanak egiteko. Erregulartasun itxura izanda ere, simetriatik ihes egiten du. Gainera, triangeluen banaketa konposizioan zehar modu organikoan hazten dela ematen du. Izan ere, artista urte horietan interesatua zegoen naturan aurkitzen diren hazkunde biologikoen erritmo patroietan.
Itxura erregularreko baina aldaera xumeekiko kokapen horiek sortzerakoan, Albersek ikusmenari atseden ematera gonbidatzen gaitu, berriz ere.