Max Beckmann: urmargoak eta pastelak

Iruzkinak

Jatorrizko gizakiak

Egun, esan dezakegu Pandoraren kutxa eta Jatorrizko gizakiak edozein margolanen maila berean daudela. Are gehiago, paper gaineko obretan margolanetan baino askeago jarduten du artistak.  Lan hauetan bide fantastikoagoa jorratzen du, eta mundu surrealista irudikatzen du.

Mayen Beckmann:

... lan hau modu nabarmenean lotzen zaio Europako artearen historia osoari. Batzuetan irudipena dut, lan honetan, Picasso, Max Ernst eta Chagall izan dituela inspirazio iturri; izan ere, artista horien guztien lana ikusi zuen. Baina, aldi berean, obra propioa, obra paregabea, sortu zuen. [...] Mitologiaren aipamenak jasotzeaz gain, orri hau sakonen landu zuen obra da. Seguruenik, paper gaineko obra honetan, beste edozeinetan baino denbora luzeagoz jardun zuen, baita modu gogorragoan jardun ere. Ziur aski, denborarik gehien eskaini zion eta modurik intentsiboenean egin zuen paper gaineko obra izango da. Luma bidezko marrazki klasikoa egiten hasi zen […], ondoren, gero eta modu plastikoagoan eta sakonagoan jardun zuen, trebatuagoan, irudiak sortu, bata bestearekin estali arte. Azkenean, zati batzuetan portzelanazkoa dirudien gouache gainazala lortu zuen. Paper gaineko beste obretan egindako lanaren oso bestelakoa da. [...] Egiazki, lan honetan bere irudimen eta sormen osoa erakutsi zuen […] eta, nolabait, artistarentzat hauxe da, modu argian, funtsezko azken obra.

Artistak irudikatzen dituen ideiak sinetsi ezinekoak izanik ere, haiek irudika baditzake, irudikatu egin behar ditu. Haren jarraibideak, baina, oso anbibalentea dira. Beckmanen egunkarian esperientzia horren aipamena dago jasota:

«Gure lan tristea sortzailearen rol indargabea irudikatzean datza».