Chagall. Urte erabakigarriak, 1911−1919
Maitaleak urdinez (Les amoureux en bleu), 1914
Judutarra zuri-beltzean (Le juif en noir et blanc), 1914
Iruzkinak
Gerrara abiatzea (Le départ pour la guerre), 1914
- Izenburua:
- Gerrara abiatzea (Le départ pour la guerre), 1914
- Erakusketa:
- Chagall. Urte erabakigarriak, 1911−1919
- Gaiak:
- Lehen Mundu Gerra | Emozioa
- Teknikak:
- Marrazkia
Lan honetan [Gerrara abiatzea, 1914], beldurtua dirudien soldadu bat figura baten aurrean makurtzen da bularrean duen gurutzeari musu emateko, gerrara abiatu aurretik. Bere aberkideak borrokarantz abiatzen zirela ikusten zuen Chagallek, ondoren Lehen Mundu Gerra izenez ezagutuko zen hartara. Haiekin batera pena, beldurra eta mina sentitzen zituen Chagallek, eta emozio horiek paper gainean adierazten saiatu zen.
“Soldaduz betetako trenak. Aurpegi goibelak, masail biribil, gris eta hautsez beteak. Nonahitik igotzen ziren, pikabuztanean, bagoien sabaian. Beste bat, zauritua, niri begira dago gaitzespenez. Zurbil dago, zaharra eta mehea da, nire aitona bizarduna bezala”.
Gerraren inguruan Chagallek egin zituen koadro urriek multzo garrantzitsua osatzen dute haren ibilbidean. Lan honi oso baliabide urriekin heldu zion artistak: arkatza eta tinta txinatarra, besterik ez, zuri-beltzean. Teknika horrek zehaztasun handia eskatzen zuen, eta ez zion aukerarik ematen bere margolanetan ohikoak ziren gradazio kromatikoa eta haren xehetasun ugariak erabiltzeko: tinta txinatarrak bere trazu gogorra, mehea eta kontrastez betea inposatzen zuen. Hala eta guztiz ere, artistak menderatzen zuen marrazkiaren lengoaia, eta emaitzarik onena ateratzen zuen haietatik.
Chagallen ustez, tinta txinatarrez egindako marrazkiaren soiltasunak eta baliabide urriek aukera ematen zioten ideiak tinkotasun are handiagoaz adierazteko. Kasu honetan, hondorik edo xehetasunik ez izateak narrazioaren pisua kentzen dio soldaduaren istorioari: jada ez da militar zehatz bat, bere bizitza eta drama dituena, usadiozko estanpa batek jaso lezakeena bezalakoa. Erabat isolatuta, eta oinarrizko sinboloen multzo bilakatuta, uniformea esaterako, pertsona izateari utzi eta ikono bihurtzen da, “soldaduaren ideia”.
Era berean, haren aurrean, agurtzen duen figurak maite zituztenen itzuleraren zain geratzen zirenak hezurmamitzen ditu; Chagall bera izan zen zain geratu zirenetako bat, haren anai Davidek Krimeara joan behar izan zuen, eta han bertan hil zen, tuberkulosiak jotako pertsonentzako osasun-etxe batean. Bellaren familiaren laguntzari esker, zerbitzu militarretik salbuetsia izan zen Chagall, eta haren ordez gizarte lana egin ahal izan zuen, bere ezkon-anaiaren esanetara, Gerra Ekonomiaren Bulego Zentralean, San Petersburgon.
Urte haietan, gainera, bere herriak lekuz nola aldatu behar izan zuen ikusi zuen Chagallek: milaka judu beren etxeetatik egotziak izan ziren, borrokaren lehen-lerroan zeudelako, eta gerrak astindutako Errusia batean, hara eta hona ibiltzera behartuta ikusi zuten euren burua.