Paris, mende amaiera: Signac, Redon, Toulouse-Lautrec eta garaikideak
Louis Anquetin: Chez Bruant barruan: Le Mirliton (L'intérieur de Chez Bruant: Le Mirliton), 1886-87
Iruzkinak
[Paris, mende amaiera: Signac, Redon, Toulouse-Lautrec eta garaikideak]. Sarrera
- Izenburua:
- [Paris, mende amaiera: Signac, Redon, Toulouse-Lautrec eta garaikideak]. Sarrera
- Erakusketa:
- Paris, mende amaiera: Signac, Redon, Toulouse-Lautrec eta garaikideak
- Gaiak:
- Artea eta gizarte iraultza | Arte eta iraultza kulturala | Artea eta zientzia
- Mugimendu artistikoak:
- Akzionismoa | Neoinpresionismoa | Sinbolismoa
- Teknikak:
- Dibisionismoa
Guggenheim Bilbao Museoak ongietorria ematen dizu Paris, mende amaiera: Signac, Redon, Toulouse-Lautrec eta garaikideak erakusketara. Erakusketa honek XIX. mende amaieran eta XX. mendeko lehen urteetan egindako ehun bat obra biltzen ditu. Asalduzko garai gorabeheratsua izan zen hura, Parisko egoera kulturala eraldatu zuten aldaketa sozial, politiko, industrial eta zientifikoz betea. Gizarte irakinaldi honekin sintonian, artista modernoek hainbat mugimendu berriren sorreran lagundu zuten; korronte horiek loratzen ari zen bizitza kontraesankor haren isla ziren.
Paris gaueko entretenimendu eta aisiaren hiria zen, baina baita gatazka sozialen agertokia ere. Aristokratak, dantzariak eta langileak Montmartreko kaleetan nahastu, eta kafe-kontzertu gisa ezagunak ziren tabernetara joaten ziren. Langileek mugimendu sozialak garatzen lagundu zuten, eta ideal anarkistak partekatzen zituzten burgesak ez zirenekin. Artean, zientzialariek masa-psikologia edo pertzepzioa bezalako gaiak ikertzen zituzten. Optikari buruzko ikasketak bogan zeuden. Argazkilaritzak inpresionistei desafio egiten zien, une bat jasotzeko eskaintzen zituen aukera eskaintzen zuelako. Zinema jaio zen, eta biztanleria harritu zuen bere errealismo eta bizitasun sentsazioarekin.
Beharrezkoa zen artearen izateko arrazioa zein zen birpentsatzea. Zertarako behar zen errealitatea imitazio-modu batean irudikatzea, zientziak erraztasun eta zehaztasun handiagoarekin egiteko aukera bazuen? Irudikapen tradizional, klasiko eta akademikoa gainditua zegoen. Orain, Inpresionismoak aldarrikatzen zuen egunerokotasuna eta unea atzitzea ere ukatzen zen. Hori egiteko bi modu zeuden: natura gainditzea ideiak gogora ekartzeko, eta kolorearen, argiaren eta pertzepzioaren ikerketan sakontzea.
Bi bide horiek Sinbolismoa bezalako mugimenduei bide eman zieten, bai eta dibisionismoa bezalako teknikei eta artista talde desberdinei ere. Tartean da erakusketa honetan zehar ezagutzeko aukera izango dugun Les nabis taldea, esate baterako. Korronte ugari zeuden mende amaierako Parisko magma kultural hartan integratuta.