Paris, mende amaiera: Signac, Redon, Toulouse-Lautrec eta garaikideak
Henri-Edmond Cross: Itsas zakarra (La mer clapotante), Ca. 1902-05
Charles Filiger: Emakume gaztea otoitzean atzealdean paisaia duela (Jeune femme priant sur fond de paysage), Ca. 1903
Iruzkinak
Maurice Denis: Apirila (Anemonak) [Avril (Les anémones)], 1891
- Izenburua:
- Maurice Denis: Apirila (Anemonak) [Avril (Les anémones)], 1891
- Erakusketa:
- Paris, mende amaiera: Signac, Redon, Toulouse-Lautrec eta garaikideak
- Gaiak:
- Estetika | Emozioa
- Mugimendu artistikoak:
- Akzionismoa | Arte Naif
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Denis, Maurice
Baso batetik sigi-saga doan bidearen ertzean, bi emakume daude loreak jasotzen. Biak makurtuta, jarrera berdina dute, baina haien arropak eta itxura desberdinak dira. Zuhaitzak modu erritmikoan kokatuta daude, patroi simetriko bat jarraituko balute moduan, eta ordenatutako melodia antzeko bat osatzen dute mihise gainean. Enborra puntu eta linea okerrez zeharkatuta dago, arabeskoen antzera. Horien bidez, artistak ez du natura imitatu nahi, forma eta koloreengatik ederra den irudi bat sortu baizik.
Konposizioaren patroiak, errepikatutako formak, ordenazio simetrikoa eta arabeskoen erabilera ohikoak ziren Maurice Denisen pinturan. Artista honentzat, mihisea kolorez estali beharreko azalera bat zen. Elkarrizketa batean azaldu zuen moduan, bere lanaren xedea berez ederra zen irudi bat aurkitzea zen, gaien beren gainetik:
"Uste dut pintore baten lan nagusia dekorazioa dela. Gaiak edo eszenak aukeratzea ez da garrantzitsua. Koloreztatutako azaleraren, tonuen balioaren eta lerroen armoniaren bidez, arimara iristen, emozio bat pizten saiatzen naiz."
Ideia hori nabien taldeko helburuekin bat dator; izan ere Maurice Denis izan zen taldeko sortzaile eta burua. Paul Gauguinen lanen, Erdi Aroko artearen, tapiz errenazentisten eta irudi japoniarren eraginpean, artista horiek estilo primitibista landu zuten, eta haien lanetan figurak kolore-lauekin eta forma sinpleekin irudikatzen zituzten. Baina, aldi berean, plazer estetiko hutsagatik ere sartzen zituzten formak eta koloreak, narrazio-asmorik gabe arabeskoak sortzeko. Errealitateko une bat bere baitan irudikatzea baino, emozioak sortzea zen haien xedea. Belaunaldi bereko beste artista batzuen moduan, Inpresionismoa eta tradizio akademikoa ukatzen zituzten.
Horrela, dekorazio-irudiak sortzen zituzten, nahiz eta, lan honetan bezala, ametsezko iradokizunei ere leku egin. Hemen, bidean zehar agertzen diren irudiek, bizitza-ibilbidean zehar emakumeak pasatzen dituen egoerak irudikatzen dituzte: dontzeila gaztea zuriz, emakume modernoa eta ezkontza, elkarrekin doazen bi irudien bidez irudikatuak. Margolan honen izenburua Apirila da: erreferentzia argia egiten dio gaztetasunari eta naturaren zikloen barruko ernaberritzeari.