Surrealismoaren gauzak
André Masson, Iragarpenak, 1933
Ametsezko barnealdea
Atalak
Joan Miró, Haur-jolasak, 1932
- Izenburua:
- Joan Miró, Haur-jolasak, 1932
- Erakusketa:
- Surrealismoaren gauzak
- Gaiak:
- Generoa eta sexualitatea | Sorkuntza artistikoa | Forma | Mugimendua | Sinbologia | Eszenografia | Jantzi-diseinua | Natura | Balleta | André Breton | Automatismoa | Subkontzientzia
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Abstraktua | Surrealismoa
- Aipatutako artistak:
- Miró, Joan
Miró-k naturaren eta artearen arteko lotura arakatu zuen, eta azterketa horretan subkontzientea azaleratzen zuten teknika automatikoak erabili zituen sarritan. Beste surrealista batzuek haren ikonografia abstraktua eta biomorfoa miresten zuten; André Breton-en hitzetan, “guztiotatik surrealistena da Miró”.
1932ko urtarrilean Ballets Russes konpainiak Montecarlon egingo zuen produkzio berri batean —Haur-jolasak (Jeux d’Enfants)— elkarlanean aritzera gonbidatu zuten Miró. Boris Kochno-k, Sergei Diagilev-en laguntzaile izandakoak, idatzi zuen libretoa, non haurren jostailu batzuk gauez bizidun bihurtzen ziren, Georges Bizet-en oso ezaguna ez den konposizio bateko musikak lagunduta.
Alderdi mistikoaren eta haurren munduaren konbinazio hori erakargarria iruditu zitzaion Miróri. Hala, forma sinple eta sinbolikoen hizkuntza landu zuen dekoratu eta jantzietarako. Jostailuak bizidun bihurtzen zituzten espirituek hartutako espazioak esfera zuri handi bat eta kono beltz handi bat ziren, maskulinotasunaren eta femeninotasunaren sinbolo. Dekoratu zinetikoek mundu liluragarri bat sortu zuten, objektuak, espirituak eta gizakiak bat eginda agertzen ziren mundua.