Migel Anjel eta bere garaia

Iruzkinak

Rafael, Eneas

1514an, Rafaelek Vatikanoko ganbera sekretu baterako fresko bat pintatzeko eskaria jaso zuen, Leon X.a Aita Santuak gonbidatu bereziekin afaltzen zuen ganberarako, alegia. Hemen ikusten ari zaren marrazkia, gazte bat herrenka dabilen zahar baten gorputza sorbaldan eramateko ahaleginetan ari delarik, fresko horretarako estudio bat zen. Borgon, Vatikano inguruko barruti batean 847. urtean hasitako sute suntsitzaile bati buruzko historia pintatzean zetzan eskaria. Legendak dioenez, sugarrak mirariaz edo itzali omen ziren Leon IV. Aita Santuak gurutzearen seinalea egin zuenean.

Marrazki pare hau Troiako suntsipenari buruz Virgilio-k idatzitako kontakizunetik dator argi eta garbi. Eneidan, suak hartutako hirian zehar sorbaldatik eramanez Eneasek bere aita Ankises salbatu zuen modua deskribatzen digu poeta erromatar handiak.

Begiratu semea, Eneas deituko dioguna, konkortuta dagoen modua, nola hala bizkarretik daraman karga astunak, hau da, aitaren gorpuaren pisuak eraginda. Eneas aurrera doa geldo baina irmo. Gizon zaharraren besoetako bat semearen sorbaldaren gainetik zintzilik ikus daiteke, baina Eneasek egokitu egiten du bere gorputza aitaren gorputzera, besoen gurutzatze konplikatuak aita-semearen arteko lotura eratzeko moduan.

Marrazki hau egiteko, Rafaelek sangina besterik ez zuen erabili. Argiaren eta itzalaren arteko kontrasteak eta marraduraren trazu finek trinkotasuna eta bolumena ematen dizkiete irudiei. Zenbait lekutan ingeradak lausotzean, esate baterako gaztearen eskuineko besoan, Rafaelek muskuluen kurbadura nabarmentzen du, baita sorbalda tenkatuan ere, eta maisutasun handiaz gainera.

Marrazki hau 1514 urtearen inguruan Rafaelen estiloari antzeman zitzaion garapenaren begien bistako erakusgarria da, irudiak beren kasa jarduten hasi ziren unean. Oraingo honetan, beren mugimenduen dinamismo guztia irudietatik sortzen da, espazioan erabat aske kokatuta daudelarik.