Barroko neurrigabea. Cattelan-etik Zurbarán-era
Pieter Aertsen, Haragi postua, 1551–55
Dana Schutz
Iruzkinak
Juergen Teller, Paradisua XII. zk. (Paradis XII), 2009
- Izenburua:
- Juergen Teller, Paradisua XII. zk. (Paradis XII), 2009
- Erakusketa:
- Barroko neurrigabea. Cattelan-etik Zurbarán-era
- Gaiak:
- Emakumea artean | Giza gorputza | Argazkigintza | Sormena | Argia | Konposizioa | Sinbologia | Biluzia | Museoak | Charlotte Rampling | Raquel Zimmermann
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Garaikidea
- Artelan motak:
- Argazkia
- Aipatutako artistak:
- Teller, Juerguen
Bi emakume biluzik noraezean erretratatu zituzten Louvren barrena, gauez, Da Vinci-ren Mona Lisa margolanaren eta Bernini-ren Hermafrodita lo eskulturaren aurrean posatzen. Juergen Tellerrek presakakoa zirudien modu batean egin zuen sail hori, tripoderik gabe eta flasha erabilita. Horri esker, argazkiek itxura amateurra dute, eta bat datoz bai kokalekuarekin bai egoerarekin, hau da, gaueko bisitaldi, itxura batean, klandestinoarekin. Intimitatearen oso bistaratze publikoa da. Bizitzaren eta artearen bateratze hori pittin bat surrealista eta kezkagarria da. Museo batean iragana orainaldian bistaratzen da, eta ez da gune erabat publikoa ezta pribatua.
Emakumeek, hau da, Charlotte Rampling aktoreak eta Raquel Zimmermann modeloak, arropa erantzi dute eta eroso daude. Ez dira zirikatzaileak, eta ez dute imitatzen museoan dagoen beste figura biluzirik. Argazkietan modu informalean ageri dira, lasai.
Tellerrek bere biluzi desafiatzaileak museora eraman zituen, baina ez irudi modura, errealitatean baizik. Emakumeen begirada seguruak argi eta garbi erakusten du emakumearen emantzipazio-garaian, biluztasun hori nahita egindako proiektu bat dela museoan dauden biluzi askoren aurka. Agian, biluztasun horren helburua da museo nekatua zirikatzea, bizitasun ukitu bat emanez.