Barroko neurrigabea. Cattelan-etik Zurbarán-era
Alessandro Magnasco, Fraideak sutondo inguruan, 1725 ingurukoa
Pieter van Laer (Il Bamboccio), Flagelanteak, 1635 ingurukoa, eta Inauterien ospakizunak taberna batean, 1635 ingurukoa
Monsù Desiderio, Sutea eta aurriak, 1632
Iruzkinak
Cornelis Saftleven, San Anton-en tentaldia, 1629 ingurukoa
- Izenburua:
- Cornelis Saftleven, San Anton-en tentaldia, 1629 ingurukoa
- Erakusketa:
- Barroko neurrigabea. Cattelan-etik Zurbarán-era
- Gaiak:
- Gizakia | Heriotza | Iluntasuna | Erlijio-margoa | Kristautasuna | Sinbolismo erijiosoa | Morala | Sorginkeria
- Mugimendu artistikoak:
- Barrokoa
- Teknikak:
- Olio-pintura
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Saftleven, Cornelis
Barroko garaian, tentazioaren inguruko gaiak ezaugarri fantasmagorikodun artelanen bidez aditzera eman zituzten, hain zuzen, sorginen eta San Antonen oinazeen irudien bidez. Sorgin-ehizaren puntu gorena XVII. mendearen hasieran gertatu zen. Hamar milaka emakume zigortu eta erre egin zituzten, deabruaren magia egiten zutela leporatuta. Hemen, Cornelis Saftlevenek indar gaizto horiek eszena fantastiko batean irudikatu zituen, San Antonen tentaldia eta oinazearen bidez. Margolanaren ezkerraldean ikus dezakegu santua; bakarrik eta noraezean dabil basamortuan. San Anton izututa ikusten dugu, animalia itxurako mamu-talde iletsu bati begira, ekintza basatiak egiten ari direla. Deabruaren mezulariak dira: demonio-talde bat. Irudi horiek margolari batzuen imajinak gogora ekartzen dituzte, adibidez, Grünewald-enak, Bosch-enak eta Brueghel-enak. Mamu-talde horren presentziak helburu jakina du: bekatariari lezio moral bat ematea jakin dezan zer etorriko zaion. Koadroa sinbolismoz betea da, eta garai hartako ikusleek erraz ulertu zuten. Zazpi bekatu kapitalak dira. Gaueko zerupean altxatuta dagoen labana haserrearen erakusle da; trollaren atzaparrean dagoen diru-zorroa, aldiz, diruzalekeria. Sabelkeria eszena zakar batean dago irudikatua: margolanaren erdialdean izaki bat ageri da sabelusten. Mamurik handiena tente dagoen basurde dantzaria da: San Antonen eta bere erlijio-ordenaren ikurra da urdea. Txerriaren sorbaldan den hontza heriotzaren irudia da, gainera, hontza sorginekin lotzen zuten. Ikus dezakegun liburuak “ezagutza faltsua” eta “pentsamendu txarrak” irudikatzen ditu.
Batzuetan, margolan mota honi izugarrikerien natura hila deitzen zaio. Mezu morala beste zerbaitekin uztartzen du, alegia, ageriko zirrara batekin: bitxia denarekiko eta beldurgarriki entretenigarria denarekiko.