Rubens eta bere garaia. Ermitage Museoaren altxorrak
Peter Paul Rubens, Lurraren eta Uraren batasuna
Sebastiaen Bonnecroy, Natura hila garezurrarekin
Iruzkinak
Jacob Jordaens, Kleopatraren oturuntza
- Izenburua:
- Jacob Jordaens, Kleopatraren oturuntza
- Erakusketa:
- Rubens eta bere garaia. Ermitage Museoaren altxorrak
- Gaiak:
- Artea eta historia | Sorkuntza artistikoa | Sinbologia | Historia-margoa | Morala | Flandes | Kleopatra | Marko Antonio | Ironia
- Mugimendu artistikoak:
- Barrokoa
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Jordaens, Jacob
Kleopatraren oturuntza 1653an egin zuen hamazazpigarren mendeko flandestar maisu gorenetako batek, Jacob Jordaens-ek. Marko Antonioren eta Kleopatraren istorioko pasadizo bat erakusten du, lehenengo mendeko entziklopedista Pliniok kontatu bezala. Istorio horren arabera, Kleopatrak, Egiptoko gobernariak, oturuntza bakarrean hamar milioi sestertzio gastatuko zituela apustua egin zion Marko Antonio erromatar agintariari. Kleopatrak irabazi zuen apustua, belarritakoan eramaten zuen perla handi ezin baliotsuago bat disolbatuta zuen kopa bat ozpin edanda.
Jordaensek, margolan honetan, erregina erakusten digu, belarritako batetik perla atera duen unean bertan, eta kopara botatzera doala. Morroi bat ondoan du, zutik, ozpin-ontziari eusten.
Jai-giroko pasadizo hori oso gustuko zuten garai hartako artistek, aberastasunez eta kolorez beteriko gorteko bizitzako eszena bat irudiztatzeko aukera ematen baitzien. Baina Jordaensek elementu moralizatzaile bat ere sartzen du, arretaz hautatutako sinboloak erabiliz. Konparazio batera, lehen planoan ageri diren bi txakurrak fideltasunaren sinbolo tradizionalak dira; baina hemen ironiaz erabilita daude. Adierazten dute erreginak ez ziela sexu-kontuetan gizarteko arauei jarraitzen; eta gogorarazten digute Marko Antoniok ezkontzako promesa hautsi duela, eta Kleopatrarenganako pasio zoritxarrekoari amore eman diola. Maitaleek izango duten amaiera tragikoa, krudelki burla egiten duen bufoiak adierazten du, margolanaren goialdean, ezkerrean. Akusatuz seinalatzen du Kleopatra; hartara, gogorarazten digu Marko Antonio bultzatu zuela buruzagi militar gisa zuen betebeharra bertan behera uztera, eta horrek heriotza ekarriko ziola Marko Antoniori.