Lee Krasner. Kolore Bizia

Iruzkinak

Aurrez aurreko biluzi-estudioa [Nude study from life], 1940 

1937an, Krasnerrek errotik aldatu zuen bere prestakuntza, beka bat lortu baitzuen Hans Hofmann School of Fine Arts-en. Hofmann abangoardiei atxikitako artista alemana zen, Parisen ikasia, eta margolari handiak zituen adiskide, hala nola Georges Braque, Robert eta Sonia Delaunay, Henri Matisse eta Pablo Picasso. Lehen Mundu Gerran, akademia bat sortu zuen Munichen, eta 1932an Estatu Batuetara aldatu zen.

Hofmannek kubismo analitikoko eskolak ematen zituen. Braquek eta Picassok 1908tik 1912ra bitartean sortutako kubismo mota horri jarraituz, artistak hainbat ikuspegitatik begiratzen zion margotzeko gaiari, eta plano gainjarrietan disekzionatzen zuen. Ikasleekin ez zen modeloetatik abiatuta marraztera mugatzen, National Academy-ko aurrez aurreko marrazketa eskoletan gertatzen zen bezala; aitzitik, Hofmannek zelofan zimurtuak, katilu puskatuak, kartak eta soka zatiak erabiliz sortzen zituen konposizioen parte bihurtzen zuen modeloa. Horren guztiaren helburua zen berak push-pull edo “tirabira” deitzen zuena kontuan hartuta pentsatzera bultzatzea ikasleak, hau da, irudiaren izaera lauaren eta objektuen tridimentsionaltasunaren arteko erakarpen eta arbuio mugimendu bikoitza kontuan hartuta. 

Hemen ikusten dira Krasnerrek kubismoarekin izan zituen lehenengo harremanak. Hofmannen eskolan jaso zuen Krasnerrek Picassoren kubismoaren eta Matisseren kolorearen teoriaren eragina. Krasnerrek bat egin zuen American Abstract Artists taldearekin (gaur egun oraindik ere existitzen dena), eta manifestazio batean parte hartu zuen, Museum of Modern Art-en aurrean, bertan estatubatuar artista berrien erakusketak egin zitezen eskatuz. Piet Mondrian izan zuen orduko hartan dantzakide, zeina ari baitzen ideia kubistak zabaldu eta koloretako lauki bilbeetara eramaten. Bai Krasnerrek bai Mondrianek jazza maite zuten; izan ere, badu kubismoaren antzik, ezin bortxatuzko egitura baten baitan garatzen diren arau harmonikoz eta energia erritmikoz osatzen baita. Honela esan zion Mondrianek Krasnerri: “Oso barne-erritmo indartsua daukazu. Ez duzu inoiz galdu behar”.

Hofmannentzat, Krasner bere ikasle onenen artean zegoen. Haren lan bati honako iruzkina egin zion, ustez laudorio bat egiten ziolakoan: “Hain ona da, inork ez bailuke esango emakume batek margotua denik”. Krasnerrek, berriz, honela esan zuen geroago: “Egia esan, zer pentsatu handia eman zidan”.