Lee Krasner. Kolore Bizia
Eguzki-plexuari eraso [Assault on the solar plexus], 1961
Beste ekaitz bat [Another storm], 1963
Iruzkinak
Begia da lehen zirkulua [The eye is the first circle], 1960
- Izenburua:
- Begia da lehen zirkulua [The eye is the first circle], 1960
- Erakusketa:
- Lee Krasner. Kolore Bizia
- Gaiak:
- Emakumea artean | Artea eta emozioa | Eragin artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Forma | Natura
- Mugimendu artistikoak:
- Espresionismo Abstraktua
- Teknikak:
- Olio-pintura
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Krasner, Lee
Krasnerren Gaueko bidaiak sailaren gailurra da margolan monumental hau: Begia da lehen zirkulua. Krasnerrek izugarri miresten zituen Moneten Nenufarrak, eta, haiekin gertatzen den bezala, honako hau ere ezin da saio bakarrean asimilatu. Bere barne-bizitza da oraindik ere gai nagusia, arku handien bitartez gogora ekarritako ekaitz emozional bat. Krasnerrek berak adierazi zuenez, lan hura margotzeko prozesua “berriro jaistea izan zen, inkontzientetik, edo subkontzientetik, abiatuta sortzea, edo sorkuntzaren iturri izan ohi den eremutik abiatuta sortzea, ametsetan bezala”. Txikitan, fantasmei buruzko istorioen irakurle sutsua izan zen, eta baita Edgar Allan Poeren idatzi aztoragarriena ere. Eta garai honetan, lorik egin gabe igarotzen zituen gauak, bere senar zenaren estudioan, nahigabea eragiten zioten fantasmez inguratua.
Krasnerrek amaitu ondoren jartzen zien izenburua bere lanei. Kasu honetan, amaiera arte ez zuen ikusi zenbat begi zituen mihisetik begira, eta gaztetan irakurritako saiakera baten lehenengo esaldi batez oroitu zen: “Begia da lehen zirkulua”. Zirkuluak izenburuko saiakera horren egilea Ralph Waldo Emerson zen, estatubatuar traszendentalista. Hark ere, Krasnerren antzera, harreman sakona zuen naturarekin eta haren konstanteak hautemateko gaitasunarekin. Zirkuluak lanean, naturan dauden forma zirkularrei behatzen die filosofoak: printzipio antolatzailetzat hartzen ditu eta, era berean, baita etengabe aldatzen ari den mundu baten metaforatzat ere.
Emersonek, honela dio, halaber, saiakera horretan: “Naturan ez dago ezer finkorik. Unibertsoa jariakorra eta aldakorra da. […] Greziar eskultura guztia urtu egiten da, izotzezko estatuak balira bezala. […] Arte berriek suntsitu egiten dituzte antzinakoak”. Krasner berresten ari zen iraganarekin hausten ari zela berriro ere.