Picasso eskultore. Materia eta gorputza
9. Buru kaskoduna, Boisgeloup, 1933
11. Picassoren eskuineko eskua, 1937
Iruzkinak
10. Emakume hostoduna, Boisgeloup, 1934
- Izenburua:
- 10. Emakume hostoduna, Boisgeloup, 1934
- Erakusketa:
- Picasso eskultore. Materia eta gorputza
- Gaiak:
- Emakumea artean | Argazkigintza | Artistaren estudioa | Eragin artistikoa | Ibilbide artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Sormena | Lan-prozesua | Perspektiba | Tamaina | Teknika eta materialak
- Mugimendu artistikoak:
- Surrealismoa
- Artelan motak:
- Eskultura
- Aipatutako artistak:
- Picasso, Pablo
Minotaure aldizkari surrealistak egindako enkargua betetze aldera, Brassaï Boisgeloupera joan zen Picassori eta haren obrari tailerrean argazkiak ateratzeko. Argitalpen hartan, André Bretonek “Picasso bere elementuan” izenburuko artikulua idatzi zuen, atal bat artistaren eskulturari eskainita. Brassaïk argazkira ekarritako jatorrizko piezen aurrean, Bretonek esan zuen Picassoren igeltsuzko obra berriak ez zuela xede klasizismoaren itzulera; aitzitik, norbaitek usteko balu trinkoagoak, bigunagoak eta kanpotik begiratuta berehalakoagoak diren giza forma horiek berekin zekartela Picassoren nolabaiteko ordenara itzulera bat, ukazioa edo saldukeria, oker legoke. Horrek guztiak Picassoren lan artistikoaren irudi berritua jartzen zuen agerian, espektatibei erronka eginda eta haren berrikuntza etengabea erakutsita.
Brassaïren eta Picassoren arteko topaketa hartatik adiskidantza iraunkorra jaio zen. Artistak beti agertu zuen bere mirespena argazkilariak bere eskulturen monumentaltasuna atzemateko zuen trebetasunagatik, baita eskulturak tamainaz txikiak zirenean ere, aurrean duzun hau bezala.
Emakume hostoduna ere “eskultura entziklopediko” deiturikoen artean dago, eta Picassok bere obra eskultorikoan erabilitako material askotarikoak darakuski. Gorputzaren beheko gainazal ia guztian ageri zaigun testura kartoi uzkurtua igeltsu hezearen gainean presionatuz lortua da. Hostoek, gainera, materialean harrapatutako formak eta nerbiazioak dituzte, eta jabetu egin dira, nolabait, XX. mendeko nekazaritzaren jainkosa gisako honen enborraren goialdeaz; burua, berriz, kutxa ñimiño bat baino ez da.
Tamainaz txikia izanagatik, monumentaltasun nabarmena dario pieza honi, Brassaïk bere argazkietan aurkeztu zuenean bezalaxe: obraren indarra eta presentzia boteretsua agerikoak dira.