Picasso eskultore. Materia eta gorputza

Iruzkinak

22. Emakume-burua, Mougins, 1962 bukaera

Areto honetan bi emakume-buru ikus ditzakegu; biek Jacqueline Roque irudikatzen dute, hau da, artistaren emaztea eta azken musa, Picassoren obra berantiarrean etengabe agertzen den figura. Buru honetan, begi irtenekin, sudur konkorrarekin eta ile ilunarekin dago bere modeloa irudikatua. Ikerlan berriek erakutsi dute Picassok zilarra erabili zuela besteak beste belarrien, begien, ilearen eta ahoaren xehetasunetan. Badakigu aurrez ere material hori landua zuela eta François Hugo zilargilearekin lankidetzan aritu zela zilarrezko, burdinazko eta letoizko platerak, fruta-ontziak eta bestelako objektuak egiteko.  

Hiru dimentsioko pintura honen bidez amaitzen da erakusketaren ibilbidea. Pinturak eman ezin ziona eskulturan bilatu nahian zebilen Picasso hura izan dugu abiaburu, eta erakutsi dugu bi diziplinen arteko komunikazioa ezinbestekoa izan zela XX. mendeko artista handiarentzat. Hortaz, erakusketaren bidez, Picassoren artearen esperimentazioan eta berrikuntzan zehar egin dugu ibilbidea; eta arte horren funtsezko ardatza, irudikapenaren azken helburua eta tresna nagusia gorputza da. Picassoren eskulturan barna egindako bidaia honek berresten du Julio Gonzálezek jakinduriaz esandakoa: “Askotan ohartu naiz ez dagoela Picasso axolagabe uzten duen formarik. Dena begiratzen du, uneoro, forma guztiek zerbait irudikatzen baitute harentzat; eta eskultore gisa ikusten du dena (…). Nire ustez, Picassoren obraren alderdi misteriotsua, zentro neuralgikoa, horrela deitzerik balego, ‘eskulturan’ dago (…), haren obra denen ahotan jarri duen eta berari hainbesteko ospea eman dion arte molde horretan ”.