Picasso eskultore. Materia eta gorputza
14. Emakume-burua (Dora Maar), 1941
16. Gizona bildotsa hartuta, Paris, 1943ko martxoa
Iruzkinak
15. Burezurra (Hildako baten burua), Paris, 1943ko maiatza
- Izenburua:
- 15. Burezurra (Hildako baten burua), Paris, 1943ko maiatza
- Erakusketa:
- Picasso eskultore. Materia eta gorputza
- Gaiak:
- Giza gorputza | Heriotza | Eragin artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Sinbologia | Eskulturagintza | Gizarte-kronika | Natura hila | Gerra | Nazismoa | Paris | Teknika eta materialak
- Mugimendu artistikoak:
- Degenerate art | Espresionismoa
- Artelan motak:
- Eskultura
- Aipatutako artistak:
- Picasso, Pablo
1940an alemanek Frantzia okupatu zutenean, Picassok Parisen gelditzea erabaki zuen, Gestapok mehatxatua zegoen arren. Une hartan, haren lan batzuk, beste artista batzuen obrekin batera, suntsitu egin zituzten, naziek “arte degeneratutzat” jotzen zituztelako. Are, bere garaikideetako batzuek publikoki iraindu zuten Picasso; horietako bat izan zen, adibidez, Maurice de Vlaminck pintorea.
Parisen, Picassok rue La Boétie kaleko estudioa utzi zuen alemanek juduen aurkako propaganda-kuartela ezarri zutelako eraikin hartan, eta Paul Rosenberg-en etxebizitza eta galeria konfiskatu zituztelako. Senatik hurbil rue des Grands Augustins kalean zuen estudiora lekualdatzea erabaki zuen.
Grands Augustins kaleko tailer hartantxe margotu berria zuen Picassok Guernica, eta bertan, eskulturaz inguratuta, arlo horrekiko interesa berpiztu zitzaion. Garezurrak ez ziren gai berria Picassoren obran, ezta artearen historian ere. Parisen okupazio garaian, artistak bizitzaren iheskortasuna sinbolizatzen zuten natura hil eta garezur-irudikapen ugari sortu zituen. Picassok berak honela azaldu zuen horren inguruan zuen ikusmoldea: “Ez dut gerra margotu ez naizelako, argazkilariak bezala, erretratatzeko zerbaiten bila dabilen pintore horietakoa. Baina ez dut inolako dudarik sortu ditudan obra hauen parte dela gerra".
Pieza artegagarri honek ez du buru-hezur soil bat irudikatzen, hezurrak erakuste hutsaz haratago baitoa. Deskonposizio-egoeran dagoen buru bat iradokitzen digu, non betzulo hondoratuek adierazten baitute begiak non zeuden; dena den, oraindik ere haragiz beteak daude, edota desintegratuz doan larruazalak estaliak. Picassok bi aldiz urtu zuen pieza brontzetan, eta errebeldia-ekintza ezin arriskutsuagoa izan zen hura; izan ere, nazien okupazio-garaian debekatuta zegoen une hartan urri ziren materialak erabiltzea artelanak galdatzeko. Hala ere, behar ziren baliabideak bilatu zituen bere obrak urtzen jarraitu ahal izateko, horrek une hartan zekarren guztiarekin.