Hilma af Klint
Jakintzaren zuhaitza, W saila
Jakintzaren zuhaitza, W saila (Kunskapens träd, Serie W), 1 zk., 1913
Koadernoak
Iruzkinak
Beltxarga, SUW saila, IX/SUW multzoaBeltxarga, SUW saila, IX/SUW multzoa (Svanen, Serie SUW, Grupp IX/SUW), 9 zk., 1915
- Izenburua:
- Beltxarga, SUW saila, IX/SUW multzoaBeltxarga, SUW saila, IX/SUW multzoa (Svanen, Serie SUW, Grupp IX/SUW), 9 zk., 1915
- Erakusketa:
- Hilma af Klint
- Gaiak:
- Emakumea artean | Eragin artistikoa | Ibilbide artistikoa | Esperimentazio artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Forma | Geometria | Kolorea | Sinbologia | Espiritualtasuna | Lehen Mundu Gerra | Beltxargak | Dualtasuna
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Abstraktua
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Af Klint, Hilma
Hilma Af Klintek lau urteko atsedena hartu zuen Tenplurako pinturak sortu bitartean. Eta, 1912an lanari berriz ekin zionean, bestelako bultzada batekin itzuli zen. Berak deskribatzen duen bezala, espirituek jarraitzen zuten gidatzen, baina ez lehen bezala. Obra horiei buruz idatzitakoek —eta agian obrek berek ere bai— ikuspegi eskematikoagoa eta zuzenagoa erakusten dute ekoizpenean.
Beltxarga mihise gaineko 24 olio-pinturaz osatutako multzo bat da, 1914 eta 1915 bitartean egina. Margolan horiek sekuentzia gisa zehaztu eta sortu ziren, eta, oro har ezaguna den sinbolismoan ez ezik, artistaren formetan eta sinboloetan ere oinarritzen dira.
Af Klinten zenbait obratan agertzen da beltxarga. Helena Blavatsky teosofiaren sortzailearen arabera, beltxarga handientsuak espirituaren handitasuna hezurmamitzen du. Alkimian, filosofoen harria sortzeko beharrezko aurkakoen batasuna irudikatzen du, metal arruntak urre bihurtzeko gai zela pentsatzen zen substantzia. Af Klinten beltxargen koadroek bere interpretazio propio eta bereziekin uztartzen dute sinbolismo hori. Margolanetako beltxarga zuri eta beltzek gero eta forma abstraktu eta geometrikoagoak dituzte. Zuriz eta beltzez, horiz eta urdinez osaturiko hasierako kolore-paletak maskulinotasunaren eta femeninotasunaren dualitatea transmititzen du, argiarena eta iluntasunarena, bizitzarena eta heriotzarena. Sailak aurrera egin ahala, handitu egiten da gama kromatikoa. Sail osoan zehar, artistak baliabide sinple bat erabiltzen du: mihisea bi ataletan banatzea, biak ere forma figuratiboz edo abstraktuz loturik.
1915ean amaituriko Beltxarga saila izan zitekeen Lehen Mundu Gerrako gertakarien erantzuna. Af Klintek idatzi zuenez [Af Klintek berak kontatuko balu bezala], “gerrak landareak suntsitu eta animaliak hil dituen lekuan, badira espazio huts batzuk, atzera figura berriekin bete daitezkeenak, baldin eta behar beste fede izango balitz forma gailenagoak sortzeko giza irudimen eta gaitasunean”.