Brancusi–Serra
Constantin Brancusi, X printzesa (Princesse X), 1915
Constantin Brancusi, Gorputz-enborra (Gorputz-enbor baten zatia) [Torse (Fragment d’un torse)], 1909–10
Gorputz-enborra (Torse), 1912
Iruzkinak
Richard Serra, Zirkuitua-Bilbo (Circuit-Bilbao), 1972
- Izenburua:
- Richard Serra, Zirkuitua-Bilbo (Circuit-Bilbao), 1972
- Erakusketa:
- Brancusi–Serra
- Gaiak:
- Artea eta espazioa | Eragin artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Espazioa | Materiala | Mugimendua | Oreka
- Mugimendu artistikoak:
- Minimalismoa
- Artelan motak:
- Eskultura
- Aipatutako artistak:
- Brancusi, Constantin | Serra, Richard
Ijeztutako altzairuzko lau xafla horiek neurrira egin dira aretoaren lau izkinatan ipintzeko. Erdialdean irekigune bat dago.
Lan honen jatorria 1960ko hamarkadaren bukaerako Kolpea (Strike) lanean dago. Hura egitean ohartu zen Serra gela bateko izkina batean metalezko xafla handi bat jarri eta oreka gorde zezakeela: ezin zen ez eskuinaldera ez ezkerraldera erori. Gauza bera egin zuen metalezko beste hiru xaflarekin.
Egituraren eskala eta presentzia fisikoa espazioaren gainetik nabarmentzen dira, eta banandu egiten dute espazioa bera. Metalezko lau xafla handi, ez dago besterik. Baina, obra hau osotasunean ikusteko, sar zaitez bertan, gera zaitez erdialdearen zabaltasunean, eta eman buelta inguruan begiratzeko. Zure gorputza, eta lana behatzeko zure mugimenduak eskulturaren parte dira.
Serrak dioenez, ageriko funtziorik betetzen ez duten eskulturak sortu nahi ditu. Artelanaren ingurua da interesatzen zaiona. Artelanaren eskalak eta egiturak ezarria dagoen espazio arkitektonikoaz ohartarazten digute. Batak definitzen du bestea, eta alderantziz.
Eskulturaren forma erradikala eta minimalista eta haren lerro zorrotzak Brancusi-ren lanaren ezaugarriekin lot daitezke. Hurrengo aretoan ikusi ahal izango duzu antzekotasun hori, bertan dauden gorputz-enborretan eta irudi horien kanpoko lerroetan, esaterako.