%100 Afrika
Maskara-multzoa. Egilea: Romuald Hazoumé (Porto Novo, Benin, mendebaldeko Afrika). 1992 eta 2003 bitartean eginak
Mamu-hiria (Ville fantôme). Egilea: Bodys Isek Kingelez (Kimbembele, Kongoko Errepublika Demokratikoa, erdialdeko Afrika). 1996. urtean egina
Iruzkinak
Titulurik gabea. Argazkia. Egilea: Seydou Keïta (Bamako, Maliko Errepublika, Afrikako ipar-mendebaldea). 1956 eta 1957 bitartean egina
- Izenburua:
- Titulurik gabea. Argazkia. Egilea: Seydou Keïta (Bamako, Maliko Errepublika, Afrikako ipar-mendebaldea). 1956 eta 1957 bitartean egina
- Erakusketa:
- %100 Afrika
- Gaiak:
- Gizakia | Artea eta gizartea | Bildumagintza | Sorkuntza artistikoa | Erretratua eta autorretratua | Afrika | Jean Pigozzi
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Garaikidea
- Artelan motak:
- Argazkia
- Aipatutako artistak:
- Keïta, Seydou
Maliko hiriburua den Bamako hiriko gizartearen erretratua egin zuen Keïtak, Frantziaren kolonia izatetik hiriburu burujabe bihurtzeko trantsizioaren garaian. Argazki hau bere lanaren adibide klasikoa da. Erretratu argazkiaren funtsezko osagaiak dira nagusi: argia, gizabanakoa eta ingurunea. Keïtak ohiz kanpoko luzerak erabili zituen, erretratatuen edertasuna agerrarazteko. Eta, diseinu distiratsuak erabilita, osagarri ezin hobea eskaintzen zuen, hemen emakumearen jantzietan eta kontrastea egiten duen atze‑oihalean ikus dezakezunez.
Keïtak intimotasun maila nabarmena lortu zuen berak erretratatu zituenekin. Honako hau esan zuen:
“Erraza da argazki bat egitea, baina benetan bereizten duena da nik beti nekiela nola bilatu posizio egokia, eta inoiz ez nuen huts egiten. Haien burua pixka bat biratuta, aurpegi serioa, eskuen egokiera… Norbait benetan ere itxura oneko bihurtzeko gai nintzen”.
Jean Pigozzi Contemporary African Art Collection-erako Keïtaren argazkiak biltzen hasi zenean, Keïtaren negatiboetatik argazki handituak ateratzeari ekin zioten Jeanek eta haren kontserbatzaile André Magnin-ek. Keïtak honela deskribatu zuen emaitzak ikustean izan zuen erreakzioa:
“Ezin duzu imajinatu ere egin zer sentitu nuen lehenengo aldiz ikusi nituenean nire negatiboak eskala handian inprimatuta, orbanik gabe, garbi‑garbi eta perfektu. Orduan jakin nuen nire lana bene‑benetan ona zela”.
2001ean hil zen Keïta; ordurako ospetsua zen nazioartean, eta horrek ere harritu egiten zuen.
“Egiaz, eguneroko ogia irabazteko asmoz lan egiten dugu hemen. Etxe bateko burua zarenean, zure lana da etxekoak elikatzea! Argazkigintza, helburu jakin baterako bitarteko gisa hasi zen niretzat. Inoiz ez nuen pentsatu ere egingo erakusketak egingo zirenik”.