Kunsthalle Bremenen bildumako maisulanak: Delacroix-etik Beckmann-era
Sarrera
Paisaia Pontoise-tik gertu, Charles-François Daubigny, 1886
Iruzkinak
Kunsthalle Bremenen historia
- Izenburua:
- Kunsthalle Bremenen historia
- Erakusketa:
- Kunsthalle Bremenen bildumako maisulanak: Delacroix-etik Beckmann-era
- Gaiak:
- Artea eta gizartea | Bildumagintza | Artearen historia | Kunstverein Bremen | Kunsthalle Bremen | Historia | Bigarren Mundu Gerra | Alemania | Frantzia | Christoph Grunenberg | Emil Waldmann | Günter Busch | Gustav Pauli | Hieronymus Klugkist | Siegfried Salzmann | Wulf Herzogenrath
- Mugimendu artistikoak:
- Abangoardia
- Aipatutako artistak:
- Cézanne, Paul | Corinth, Lovis
Kunsthalle Bremen Alemaniako artegunerik garrantzitsuenetako bat da. 1823an sortu zen, Hieronymus Klugkist senatariak artea maite zuten 34 bremendarri gonbita egin zienean elkarrekin bildu eta Kunstverein edo arte ederren lagunen elkartea fundatzeko. Elkarteak edertasuna zabaltzea eta gizartea heztea zuen xede.
Pixkanaka, Kunstvereinen kideen kopuruak nabarmen egin zuen gora, 1833 eta 1843 artean antolatutako erakusketa handiek izandako arrakastari esker. 1834an sortu zen jada bilduma barne hartuko zuen gune bat eraikitzeko asmoa, baina 1847ra arte ez ziren hasi eraikina egiten. 1849ko maiatzaren 1ean inauguratu zen, eta haren kostua finantzatzeko bazkideen dirua baino ez zen erabili.
Erakundeak dohaintza handiak jaso zituen XIX. mendean zehar, baina Gustav Pauli Kunsthalle Bremenen zuzendari izendatu zutenean finkatu ziren erakundea gaur egun denaren oinarriak. Paulik artista aleman garaikideek egindako lanak erosi zituen batez ere, baita artista frantsesenak ere, eta horrela museoa abangoardiaren erreferentzia-gune bihurtu zuen. 1914an, eta 1945era arte, Emil Waldmann-ek hartu zion lekukoa zuzendaritzan, eta hark ere antzeko ildoa jarraitu zuen, Alemaniako eta Frantziako artisten lanak erosiz, tartean Paul Cézanne-ren Herria zuhaitzen artean (Marines).
Bigarren Mundu Gerra kolpe gogorra izan zen Kunsthallerentzat, margolan asko galtzea ekarri baitzuen, Tintoretto, Francisco de Goya, Henri Matisse eta Lovis Corinth artistenak, besteak beste. 1945 eta 1984 artean Günter Busch-ek hartu zuen museoaren zuzendaritza; urte batzuetan izandako murrizketa ekonomikoen ondoren, galdutako obren lekua hartuko zuten beste batzuk erosi ahal izan zituen berak. Haren ondoren, 1985etik 1993ra, Siegfrid Salzmann izan zen museoaren zuzendaria, eta hark ere arazo ekonomikoei aurre egin behar izan zien, atxikitako eraikin baten eraikuntzaren ondorioz oinordetzan hartutako zorraren ondorioz.
1993tik 2011ra arte, Wulf Herzogenrath izan zen erakundearen arduradun nagusia; hark eraikina modernizatu zuen eta garrantzi handiko erakusketak antolatu zituen. 2011z geroztik, aurretik Tate Liverpoolen ardura izan zuen Christoph Grunenberg du zuzendari Kunsthalle Bremenek; haren gidaritzapean, zenbait erakusketa nazioarteko beste zentro batzuekin elkarlanean sortzearen aldeko apustua egiten ari da erakundea, eta Artearen Historiako garai modernoan giltzarri izan diren figurak bultzatzeko lanetan ere ari da.