Kunsthalle Bremenen bildumako maisulanak: Delacroix-etik Beckmann-era
Kanpoan, Richard Oelze, 1965
Autorretratua saxofoiarekin, Max Beckmann, 1930
Iruzkinak
Sylvette, Pablo Picasso, 1954
- Izenburua:
- Sylvette, Pablo Picasso, 1954
- Erakusketa:
- Kunsthalle Bremenen bildumako maisulanak: Delacroix-etik Beckmann-era
- Gaiak:
- Bildumagintza | Sorkuntza artistikoa | Geometria | Erretratua eta autorretratua | Kunsthalle Bremen | Sylvette David
- Mugimendu artistikoak:
- Kubismoa
- Teknikak:
- Grisaila
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Picasso, Pablo
Pablo Picasso-ren Sylvette 1955ean erosi zuen Kuntshalle Bremenek, egin zenetik urtebete baino igaro ez zela, eta gaur egun museoak dauzkan Picassoren funtsetako piezarik garrantzitsuena da.
Margolari espainiarrak 1954an ezagutu zuen Sylvette David, 19 urteko neska gaztea, Parisko galerista ezagun baten alaba, Vallauris herri frantsesekoa. Picasso liluratuta geratu zen haren edertasunarekin, eta hura irudikatzen zuten 40 bat marrazki eta margolan egin zituen bi hilabetetan. Sylvette modari jarraituz janzten zen, ile hori luzea motots batean bilduta. Haren itxura garaiko aldizkarietan agertzen ziren neska gazteek zutenaren antzekoa zen.
Grisaila teknikarekin egina (hau da, gris, beltz eta zuri tonu desberdinak erabilita), Picassok neska gazteari egindako zuri-beltzeko argazkiak dakartza gogora irudi honek. Argi-itzalen joko bat sortuz, Malagako artistak neskaren hazpegi delikatuen soslaia, haren lepo mehe luze-luzea eta haren begi handi adierazkorrak nabarmendu zituen. Hala ere, haren begirada serioak eta kontzentratuak kontrastea egiten du bere orrazkera gaztearekin eta informalarekin.
Neska irudikatzeko estilo kubistara jo zuen Picassok lan honetan. Batetik, ikuspegi bikoitza landu zuen berriro ere: Sylvetteren aurpegia hiru laurdeneko ikuspegi globalean marraztu zuen, baina begietako bat egiteko aurrez aurreko ikuspegia hautatu zuen. Bestetik, neskaren arropako motiboak oso ageriko azalera geometriko bihurtu zituen.
Kunsthalle Bremenek margolan hau erosi izana ekintza gogoangarri bezala ospatu zuten. Bremengo Weser-Kurier egunkariak obra garrantzitsutzat jo zuen margolana, eta “griseko sinfonia” bezala deskribatu zuen. 1956ko maiatzean, Kunsthallek pieza erosi berria aurkeztu zuen, Picassoren gainerako lanekin batera —obra grafikoko 150 irudi baino gehiago—, eta “Alemanian, Picassoren grabatu-sorta zabalena” zeukan galeria bihurtu zen hala.