Antoni Tàpies. Objektutik eskulturara (1964-2009)
Alambre-sare biribilkia trapu gorriarekin, 1970
Korapilo marroia, 1964
Iruzkinak
Plater pila, 1970
- Izenburua:
- Plater pila, 1970
- Erakusketa:
- Antoni Tàpies. Objektutik eskulturara (1964-2009)
- Gaiak:
- Gizakia | Artea eta emozioa | Esperimentazio artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Materiala | Gogoeta
- Artelan motak:
- Eskultura
- Aipatutako artistak:
- Tàpies, Antoni
Begira diezaiogun plater-pila honi. Etxean askotan ikusten dugu horrelako pila bat, eta hemen, bat-batean, itxura dramatikoa hartu du; esanahi lausoa du, baina senak esaten digu indar handikoa dela. Sortzailearen eskuek, platerak pilatzeko keinu hutsak, ezaugarri artistikoa adierazten dute.
Barbara Catoir-en arabera: “Eguneroko materialen bidez, Tàpies-ek ez du errealitatea islatzen; ezta imitatzen ere. Beste errealitate bat sortzen du artean; balioen subertsioan oinarritutako errealitatea, poeta erromantikoek sortu zutenarekin aldera daitekeena [...]. Novalisek dio ‘erromantizatzea’ dela: ohiko gauzei zentzu jasoa, ohiturei itxura misteriotsua, ezagutzen dugunari ezezagunaren duintasuna, finituari infinituaren distira ematea. Hori esatean Antoni Tàpiesen obran funtsezkoak diren hitzak ematen dizkigu. [...] Novalisek aipatzen duenaren alderantzikatzea ere aplika dakioke: jasoa, ezezaguna, mistikoa eta infinitua denak [...] ohiko itxura har dezake”.
Artistak garrantzi berezia ematen dio arrunta, egunerokoa, apala denari, hor aurki baitaiteke espiritualtasuna. Plater zuri hauek ezin arruntagoak dira, ez dute bat ere apaingarririk, ez kolorerik, ez erlieberik. Inguruan dugun horretan, gauza arruntenetan, unibertso osoa ikusten jakitea da garrantzitsua.
Tomàs Lorens-en iritziz, “bizitzak markatutako objektuen hunkiberatasunak, gizakiaren arrastoa sartuta duen materiaren dramatismoak pentsarazten digu Tàpiesen obra guztia gizatasunari buruzko etengabeko gogoeta dela”.