Antoni Tàpies. Objektutik eskulturara (1964-2009)
Plater pila, 1970
Armairua, 1973
Iruzkinak
Korapilo marroia, 1964
- Izenburua:
- Korapilo marroia, 1964
- Erakusketa:
- Antoni Tàpies. Objektutik eskulturara (1964-2009)
- Gaiak:
- Gizakia | Artea eta filosofia | Artea eta pertzepzioa | Eragin artistikoa | Esperimentazio artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Sinbologia
- Artelan motak:
- Eskultura
- Aipatutako artistak:
- Tàpies, Antoni
Oihalak, zintzilikatutako objektuak eta korapiloak askotan azaltzen dira Tàpies-en lanetan. Hau da erakusketako piezarik zaharrena. 1960 hamarkadatik aurrera, Tàpiesek lanerako jarrera aldatu eta material xumeekin esperimentatzen hasi zen adierazpide berriak bilatze aldera. Pinturaren laukizuzen-formatutik aldendutako hainbat obra egin zituen, hainbat material konbinatu, eta horrela, eskultura-balioa emateko .
María José Balcells-ek Korapilo marroiari buruz honako definizio hau eman zuen glosarioan: “korapiloaren txirikordatzea bat-batekoa edo probokatua izan daiteke; lotu edo eutsi egin dezake. Tàpiesen obraren testuinguruan, gizakiak unibertsoan duen tokia edo ikusleak ikuskizunarekin duen sinbiosia adieraz dezake. Moebius zinta ere ekartzen du gogora. Alde eta ertz bakarreko azalera da, eta objektu ez-orientagarri izatearen propietate matematikoa du zinta horrek. Era berean, Tàpiesek ere adierazi du isatsari kosk egiten dion sugeari egiten diola erreferentzia; zortziari, hutsuneari (katalanez berdin ahoskatzen dira bi hitz horiek). Kontzeptu horiek guztiak ekialdeko filosofiatik datoz. Korapiloak lotzea, jostea, elkartzea eta batzea eta hainbat gauzaren abiapuntua edo gurutzatzea ere iradokitzen ditu; zailtasuna”.
Ondorengo hau da Tàpiesek eskainitako azalpena:
“Korapilo batek gizakiak unibertsoan duen tokia sinboliza dezake. Ikuslearen eta ikuskizunaren arteko adostasunaren ideia ekar dezake gogora”.
Tàpiesen obrak inoiz ez dira deszifratzeko errazak, egin litezkeen interpretazioen anbiguotasuna artistaren sormen-lan guztiari darion misterioaren parte baita. Eduardo Westerdahl-ek dioen moduan, “ikusleak bilatu behar du materia pitzatzen duen misterio sakon honi irtenbidea aurkitzeko giltza. Irtenbidea beti da hermetikoa, partziala eta zalantzazkoa”.