Pertzepzio aldakorrak: Guggenheim Museoaren Panza Bilduma

Atalak

Joseph Kosuth

60ko hamarkadaren erdialdera, Joseph Kosuth (1945–), teoria eta arte kontzeptualaren aitzindarietako bat, kontzeptualizazioaren prozesuaz kezkatzen hasi zen, emaitzazko objektu estetikoaz baino gehiago. 1969ko “Art after Philosophy” (Artea filosofia gisa) izenburua duen bere saiakeran, honela dio artistak: “Artista izateak gaur egun artearen izaera zalantzan jartzea esan nahi du”. Artelan bat besterik gabe “hau artelan bat da” esanez sor zitekeela zioen Marcel Duchamp-en ready-made-en tradizioari jarraituz, Kosuth–ek lengoaia bera erabiltzen du material artistiko gisa.

Kosuthek Argia, laukia, beira, eutsia (1965) bezalako obretan erabili zuen lehen aldiz lengoaia funtsezko osagai bezala. Obrotan, beirazko panelek bezain besteko garrantzia zuen obraren izenburua zeraman etiketak. Ondoren sortutako Artea ideia bezala ideia bezala seriea Kosuthen filosofiaren isla da. Filosofia horrek arte-sorkuntzaren zati garrantzitsuena adimenean garatzen dela eusten dio, ez ordea, materialen bidez. Bere argazki-muntaietan hiztegietako edo kontsulta-liburuetako definizioak agertzen dira, materialak (ura, airea) eta kontzeptu abstraktuagoak (denbora, koloreak, “azken” hitza) deskribatzen dituztenak. Material eta kontzeptu horiek gure adimenean itxuratzen dira adierazten dituzten hitzei so egiten diegun bitartean. Argazkietako irudien ondoan jabetza-ziurtagiriak eta dokumentazioa (jendeari erakusten ez zaizkionak) agertzen dira, etorkizunari begira izango diren erakusketetan berriro egin daitezkeela adieraziz. Errepresentazio-estrategia hau Kosuthek objektu artistiko bakarraren berezitasuna eta museoetan duen leku pribilegiatua deusezteko egindako saio bat da. Kosuthek osagai “artistikoa” objektuan baino gehiago obraren ideian edo kontzeptuan dagoela frogatu nahi zuen.