Artearen historia guztiak: Vienako Kunsthistorisches Museum-a
Peter Paul Rubens: Jesus hilaren aurreko erosta (1614)
Orazio Lomi Gentileschi: Magdalena penitentea (1621/1623 g.g.b.)
Iruzkinak
Peter Paul Rubens: Magdalena penitentea eta bere ahizpa Marta (1620 g.g.b.)
- Izenburua:
- Peter Paul Rubens: Magdalena penitentea eta bere ahizpa Marta (1620 g.g.b.)
- Erakusketa:
- Artearen historia guztiak: Vienako Kunsthistorisches Museum-a
- Gaiak:
- Artea eta erlijioa | Artearen historia | Sorkuntza artistikoa | Konposizioa | Sinbologia | Jantziak | Erlijio-margoa | Itun Berria | Kontrarreforma | Antzerki-izaera | Maria Magdalena | Marta | Errukia
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Rubens, Peter Paul
Kontrarreformaren deboziozko literaturan, Jainkoaren errukiaren seinale da Maria Magdalena damutu izana. Hemen, argi honen pean irudikatu du Rubens-ek: eserita, eskuak gurutzatuta dituela eta gorantz begira. Bere oinpean kutxa bat ikus daiteke zoruan iraulita eta, bertatik, emakumezkoen apaingarriak eta objektuak sakabanatuta, horien artean orrazi bat eta aurpegia hautseztatzeko borla bat. Maria Magdalenak zapaldu egiten ditu, lurrekoa den guztiaren hutsaltasunaren aurrean ukapen keinu argia erakutsiz.
Maria Magdalenaren atzean, emakumezko beste irudi bat agertzen da belo beltz batekin estalita, aurpegiaren zati bat ikusten ez zaiola. Pertsonaia hau Marta izan daitekeela esan ohi da, eta Maria Magdalenaren konbertsio-unea behatzen ari da. Hemen, Rubensek jarraitzen dion tradizio ikonografikoak Testamentu Berriaren hainbat momentu narratibo bat egin eta nahasten ditu. Marta, Lukasen eta Joanen Ebanjelioen pasadizo batean aipatzen da, eta eszena horretan Martarekin lanean agertzen da Jesus, Maria entzuten ari zaion bitartean. Eszena hori vita activa-ren eta vita contemplativa-ren parabola gisa interpretatu izan zen. Dena den, Rubensek oso modu berezian karakterizatu du Marta, bizitza aktiboaren irudia izan beharko lukeena oso pasibo aurkeztuz, eta bertan Maria Magdalena da irudi aktiboa, bere apaingarriak zapaltzen erakusten baitzaigu.
Rubensen irudiak, bere konposizio erlijioso nahiz profanoetan, duten joritasunagatik eta dinamismoagatik bereizten dira. Hemen, Maria Magdalenak jantzita daraman soinekoaren oihal distiratsua harrotuta agertzen da bere gorputzaren inguruan. Erdi irekita daraman atorretik bularra ikusten zaio erdizka. Eszena garatzen den espazio zehaztugabean teatraltasun-kutsua ematen dion gortina bat nabarmentzen da.