Niki de Saint Phalle
Hon lanaren margotutako argazkia, 1979
Rosy beltza edo Rosyrena da ene bihotza (Black Rosy ou My Heart Belongs to Rosy), 1965
Iruzkinak
Berriro ere Clarice (Clarice Again), 1966–67
- Izenburua:
- Berriro ere Clarice (Clarice Again), 1966–67
- Erakusketa:
- Niki de Saint Phalle
- Gaiak:
- Emakumea artean | Giza gorputza | Pertsonaia mitologikoak | Artea eta literatura | Eragin artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Kolorea | Tamaina | Biluzia | Édouard Manet | Larry Rivers | Clarice Rivers
- Teknikak:
- Marrazkia
- Artelan motak:
- Eskultura
- Aipatutako artistak:
- de Saint Phalle, Niki
Niki de Saint Phalle-k esan zuen garai hartan lehen haurrarekin haurdun zegoen Clarice Rivers lagunak inspiratuta egin zituela Nanak izeneko eskulturak. Hari idatzitako, baina inoiz ez bidalitako, gutun autobiografiko batean, Emakumea (Hon) lana aipatu eta honakoa idatzi zuen:
“Clarice, jatorrizko NANA zu zinenez, JAINKOSA HANDIAren eredutzat har dezakezu zure burua...”.
Katalizatzailea Clarice biluziaren marrazki bat zen, Larry Rivers senarrak 1964an egin zuena. Badirudi Saint Phallek marrazkia hartu eta gorputza askotariko elementu abstraktuz eta figuratiboz estali ziola; besteak beste, animaliak eta loreak erabiliz. Eta zeinuz apaindutako gorputz mardularen nozio horrek eman zion ideia, bere hitzetan, “Aste Santuko arrautzak bezala” margotutako emakumeen serie hau egiteko. Publikoarentzat Saint Phalleren marka bihurtu zen. Horregatik, Clarice Rivers jatorrizko nana zenez, Berriro ere Clarice izena du garaieran ia bi metro dituen nana honek.
Nana lanek haustura sakona ekarri zuten modu finean zizelkatutako jainko mitologikoekin. Gauza bera “nana” hitzaren erabilerarekin ere. “Nana”k neska gazteak dira Parisko argotean eta artista zein emakume zen aldetik lortu zuen askatasuna eta modernotasuna baieztatzeko modua izan zen hitz hura erabiltzea. Izan liteke Émile Zola-ren eleberri eponimoaren eta Saint Phallek hainbeste miresten zuen Manet-en margolan ezagunaren zeharkako aipamena ere bai.
Ipurmasail eta bular nabarmenek eta besorik ez izateak historiaurreko Venus irudien antz handia ematen die nana hauei. Saint Phalle, beraz, emankortasunaren jainkosen inguruko azterketa sakontzen ari zen eta, aldi berean, koloreari askatasun alaia eta askea ematen.