Niki de Saint Phalle
Tenplu ideala (Temple idéal), 1974–88
Indarra (La Force), 1987
Iruzkinak
Esfingea (Sphinx), 1995
- Izenburua:
- Esfingea (Sphinx), 1995
- Erakusketa:
- Niki de Saint Phalle
- Gaiak:
- Feminitatea | Generoa eta sexualitatea | Pertsonaia mitologikoak | Artea eta espazioa | Sorkuntza artistikoa | Gogoeta | Jean Tinguely | Amatasuna
- Artelan motak:
- Arkitektura | Eskultura | Pintura
- Aipatutako artistak:
- de Saint Phalle, Niki
1995eko margolan hau esfinge baten irudia da; emakumezko soina eta animalia gorputza dituen izaki hibridoa. Izaki mitologiko ikaragarri hau, berak jarritako asmakizunak igartzen ez dituztenak hiltzen dituena, femeninotasun miresgarri eta arriskutsu baten gorpuztea da eta Saint Phalle bera ideia hori artean adierazten saiatu zen:
“Gizonak baino gehiago izatea: haien pribilegioak izatea eta femeninotasunari eustea [nahi dut]”.
Esfingearen irudian, Niki de Saint Phallek izakiaren anatomia aztoragarria azaldu besterik ez zuen egin; irudi hori eraldaketa-prozesuan dauden landare-motiboak eta motibo-abstraktuak irudikatzeko baliatu zuen batez ere.
Lan honek gogora ekartzen du Tarotaren lorategiko erdiko eskultura; artistak Enperatriza izena jarri eta, batzuetan “esfingea” esaten zion hura. 1980ko apirilean lorategiko lanak abiaraztean, Saint Phalle eta Tinguely berehala hasi ziren eskultura-arkitektura hau lantzen, bertan bizitzeko asmoz. Saint Phalleren lanetan, amatasuna eta erditzea gai garrantzitsuak ziren; adierazi zuenez, Enperatriza sortzearen helburua ama-irudi berri bat sortzea zen, ama-jainkosa, eta haren barruan berriro jaiotzea.
Askotariko esanahiak dituen lan honetan, artista-esfingearen zalantzak ikus daitezke. Zera esan zuen behin:
“Nik gauzak zalantzan jartzen igaroko dut nire bizi osoa. Galdera-markarekin maiteminduko naiz”.