Georges Braque
Bihotz Santua (Le Sacré-Cœur), 1909-1910eko negua
Gitarra (La Guitare), 1912
Iruzkinak
Oinbakarra (Le Guéridon), 1911
- Izenburua:
- Oinbakarra (Le Guéridon), 1911
- Erakusketa:
- Georges Braque
- Gaiak:
- Eragin artistikoa | Esperimentazio artistikoa | Ekoizpen artistikoa | Espazioa | Forma | Geometria | Kolorea | Konposizioa | Lerroa | Perspektiba | Natura hila | Ingurunea eta natura | Frantzia
- Mugimendu artistikoak:
- Kubismo Sintetikoa
- Teknikak:
- Olio-pintura
- Artelan motak:
- Pintura
- Aipatutako artistak:
- Braque, Georges
Braque-ren desio handiena bere pinturak ukigarriak izatearen sentsazioa ematea zen, eta horregatik izan zen mahaitxo oin-bakarra, ukitzeko espazioa, inondik ere, ametsezko ingurunea beretzat. Oin-bakarreko mahaitxo baten gainean utzitako objektuak plano ugaritan teilakatzen dira, eta aldi berean, egitura piramidala osatzen dute. Braquek eta Picasso-k elkarrekin pasatu zuten 1911ko uda, eta lan berrietarako, gaiarekin lotutako beste elementu batzuk gehitu beharko zituztela susmatu zuten, ezagutu ahal izateko. Orduan, haien koadroak berriz irakurri ahal izateko zantzuak emateko, errealitatearen zati ukigarriak sartu zituzten. Zerrautsarekin eta hondarrarekin hasi ziren. Braquek pinturari materialtasuna emateko erabiliko zuen. Gero letrak, zifrak, papera eta bestelako hainbat material etorriko ziren. Orduan “kubismo sintetiko” deitutakora pasatuko zen. 1911ko uda hartan, bi pintoreen arteko harremanak oso estuak izan ziren. Elkarrekin Céret-en etxe bat alokatu zuten parke batek inguratutako egoitza batean. Eta Picassok Kahnweiler-i idatzi ziona sinetsiz gero, elkarrekin lan egiten zuten, modu emankorrean eta anaitasunez.
“Braque hemen oso pozik dagoela dirudi, hala uste dut. Eskualde osoa erakutsi diot eta gai asko ditu buruan dagoeneko”.
Esaldi horrek agerian uzten du Braqueren ekimenak eferbeszenteak zirela, ekintzailea zela, eta Picassoren jarraitzaile zela ziotenen alegazio oro isilarazten du. Errealitatean, haietako bakoitzaren izaera kontrakoa zen. Picasso lagunartekoa zen, hiztuna. Aldiz, Braque isila zen, eta ez zuen bere obraz hitz egiten normalean. Apollinaire txundituta zegon Picassoren nortasunarekin, eta beti hartu izan zuen Braque bigarren mailako artistatzat, kubismoaren sorreran izan zituen intuizioen funtsezko rola baztertuta. Horrekin lotuta, gogoan izan behar da Kahnweiler galerian erakutsitako koadroetatik abiatuta sortu zela “kubismoa” hitza.