Georges Braque

Iruzkinak

Hesiodoren Teogonia grabatuak, Vollard edizioa, Georges Braqueren oharrekin (Seize gravures pour la Théogonie d'Hésiode, éditions Vollard, avec remarques de Georges Braque), 1932

Braque-k grabatuarekin izan zuen harremana aldi kubistan hasi zen. Hamar punta lehor erabili zituen Fox eta Job izeneko Kahnweiler-en argitalpenerako. Hala eta guztiz ere, urte asko pasatu ziren proiektu handi batean parte hartu aurretik. 1931n izan zuen bere aukera. Ambroise Vollard-ek, arte-merkatari eta editoreak, grabatuzale handiak, testu bat irudiz margotzea proposatu zionean. Braquek Hesiodoren Teogonia aukeratu zuen, kaosetik abiatuta jainkoen jaiotzaren berri ematen duen greziarren kontakizuna. Hamasei plantxen artean, hauek ikusten ditugu: Gaya, Ama primitiboa; Belerofonte, Pegaso etxekotzen saiatzen Olinporen muturrera iristeko, edo baita Doris ere, zurrunbilo likido batetik ateratzen den ozeanoko alaba.

Hemen erabilitako prozedura taila gozokoa da, hau da, metala beranarekin tailatuz lortzen den grabatua. Braqueri lerro uhindunak, biomorfak, marrazteko askatasun handia eman zion, surrealistenak bezalakoak, garai hartan Miró-renak edo Picasso-renak bezala. Dibagazioak dira, amets surrealistaren eta idazketa automatikoaren bertsio grafiko modukoa. 1940ko hamarkadatik aurrera, Braquek gero eta gehiago egin zuen grabatua. Fernand Mourlot inprimatzailearen bultzadapean, litografiari ekin zion. Kareharri batean tindarekin edo arkatzarekin zuzenean margotzean oinarritzen da prozedura. Baina artistak beste teknika batzuk erabiltzen jarraitu zuen: Akuafortea, grabatua egurrean, kartoian, urtinta, eta grabatua zeluloidean. Urte hauetan guztietan zehar, Georges Braquek hogeita hamar bat poetaren lanak irudiz hornitu zituen eta berrehun grabatu baino gehiago egin zituen.