Clemente
Autorretratua, lehenbizikoa. 1978–9, tinta txinatarra, pastel‑koloreak eta gouachea paper gainean, linu gainean muntatua
Clemente, artistaren eta subjektuaren arteko harremanari buruz
Iruzkinak
Alba eta Francesco. 1982, akuarela paper gainean
- Izenburua:
- Alba eta Francesco. 1982, akuarela paper gainean
- Erakusketa:
- Clemente
- Gaiak:
- Gizakia | Giza gorputza | Artea eta identitatea | Artea eta emozioa | Sorkuntza artistikoa | Erretratua eta autorretratua
- Mugimendu artistikoak:
- Arte Figuratiboa
- Teknikak:
- Akuarela
- Aipatutako artistak:
- Clemente, Francesco
Lauren Hutton:
Francesco-ren erretratuekiko interesa auto‑erretratuen bidez hasi zen aurrena, eta “besteen” irudiak pintatzen hasiko zen ondoren: adiskideenak, auzokoenak eta 1981ean New Yorkera bizitzera joan zen garaian ezagututako beste zenbait lagunenak.
Haren iritziz, artistak ez zaizkigu heroien moduan agertzen, ez dira beren garaia beren eitearen arabera itxuratzen duten “jenioak”. Aitzitik, bere burua, artista den aldetik, gorputza bezalako izatasun irekitzat, urrakortzat eta porotsutzat ulertzen du Clementek; poro horien bidez gure barrena agerian gelditzen zaielarik gure ingurukoei, eta haiena guri, izaeraren etengabeko itxuragabetzea eraginez.
Izaeraren itxuragabetze hori bikain hauteman daiteke Francesco eta haren emazte Albaren 1982ko erretratu honetan. Hemen, aurpegi biek elkar estaltzen dute, senar‑emazteen, gizon‑emakumeen, nia eta hurkoaren arteko ohiko lerro banatzaileak ezabatuz. Nor dugu begira begi‑bikote horien atzetik? Noren hitzak aterako dira ezpain bikoiztu horietatik?
Urratutako muga hauek eragiten diguten zirrara, areagotu egiten da akuarelen gaineko ezagutza sakonaren bidez. Clementek maisutasun handia erakusten du margo hezea paper gainean flotatzen uztean, bere jariakortasun osoa itxuragabetuz eta ingerada guztiak, dikotomia zorrotz guztiak, leunduz. Erakusketan zehar haren garaikideen beste zenbait erretratu daude ikusgai.