Robert Rauschenberg: atzera begirakoa
Cy + eskailera erromatarrak, 1952
Pintura lohia (John Cage-rentzat), gutxi gorabehera 1953
Iruzkinak
Titulurik gabea (Scatole Personale), gutxi gorabehera 1952
- Izenburua:
- Titulurik gabea (Scatole Personale), gutxi gorabehera 1952
- Erakusketa:
- Robert Rauschenberg: atzera begirakoa
- Gaiak:
- Ibilbide artistikoa | Esperimentazio artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Materiala | Erakusketak
- Teknikak:
- Ensanblajea
- Aipatutako artistak:
- Rauschenberg, Robert
Zurezko kaxaren barruan, lurra, orratzak eta mika-zatien antolamendu bitxia eta nolabait poetikoa ikus daiteke, eta azpian lupa bat, eta argazki baten zati bat —Rauschenberg-en irudia alegia—. 1952an egina da, artista Ipar Afrikan egon zen garaikoa.
Rauschenbergek denbora luzea eman zuen Europan eta Ipar Afrikan, 1952-1953 bitartean. Garai hartan, pintatzeari utzi eta argazkiak egin zituen, eta objektu enigmatikoak sortu zituen, hau bezalakoa. Aurkitutako hainbat materialetan oinarrituta eginak, naturalak nahiz manufakturatuak, lan hauek, ikusten duzun bezala, besteren artean harri-koxkor, luma, txorien burezur, eta liburuetatik moztutako grabatuekin eginak daude. Hasierako assemblage edo gainjarritako objektu hauek aurkitutako materialekin egindako hainbat lanerako laborategi antzeko bat izan ziren —Rauschenbergek ondorengo urteetan garatuko zituenak—.
Ipar Afrikan zehar ibili ondoren, objektu hauek Erromara eraman zituen berarekin, bidaia hasi zuen lekura, hain zuzen. Bertan, arte-merkatari bati erakutsi zizkion, eta Rauschenbergen harridurarako, hark erakusketa batean aurkeztea eskaini zion. Scatole Personali edo Fettici Personalii deitu zien lan hauei, hau da, kaxa edo fetitxe pertsonalak. Handik gutxira, Florentzian ere egon ziren erakusgai, eta bertan kritiko batek lan hauek ikusita erabateko gaitzespena agertu zuen. Kritikoak zioenez, hainbeste maisu-lan gordetzen diren hiri horretarako probokazio bat ziren eta ibaira botatzea merezi zuten. Rauschenbergek lan hauetako batzuk saldu eta gero Estatu Batuetara itzuli ahal izan zen, gainerakoak paketatzeko arazoak izan bazituen ere. Haietako gutxi batzuk lagun batzuentzako gorde zituen eta beste batzuk, kritikoari kasu eginez, Arno ibaian hondoratu zituen.