Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako maisulanak
Willem de Kooning, Villa Borghese, 1960
Antoni Tàpies, Anbrosia (Ambrosia), 1989
Iruzkinak
Yves Klein, Antropometria urdin handia (ANT 105) [La Grande Anthropométrie bleue (ANT 105)], ca. 1960
- Izenburua:
- Yves Klein, Antropometria urdin handia (ANT 105) [La Grande Anthropométrie bleue (ANT 105)], ca. 1960
- Erakusketa:
- Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako maisulanak
- Gaiak:
- Giza gorputza | Artea eta pertzepzioa | Artea eta emozioa | Sorkuntza artistikoa | Sormena | Kolorea | Lan-prozesua | Espiritualtasuna
- Artelan motak:
- Performance | Pintura
- Aipatutako artistak:
- Klein, Yves
“Zorura bota nuen oihal zuri handia, hogei kilo margo urdin isuri nituen erdian eta modeloak gainera salto egin zuen: gorputzaz, oihal osoan zehar norabide guztietan biraka ibiliz, margotu zuen lana. Nik lana zuzendu nuen margolanaren alboan zutik nengoela; bizkor mugitzen nintzen zoruko azalera eder horren perimetro osoaren inguruan, eta modeloaren mugimendu guztiak zuzentzen nituen”. [Klein-en esana]
Yves Kleinek aipatutako urdin hori “International Klein Blue” edo “Klein urdina” da. Artistak horrela patentatu zuen itsasoz haraindiko urdin koloreko pigmentu bizia. Kleinentzat, ikusezina den eta airean zehar dabilen energia kosmikoaren adierazpen fisikoa zen.
Kleinek “materia bihurtutako sentikortasun” gisa ikusten zuen kolorea. Kolorearen bidez ikusmen-pertzepzio hutsa zabaldu nahi zuen, hautemate sentsorial handiago bat sorrarazteko. Kleinek kolorearen espazio infinituan murgildu nahi zuen ikuslea, espazioan zehar hedatzen ziren kolore-eremu bizietan, mundu materiagabeari buruzko kontzientzia handiagoa sustatzeko.
Bizi osoan zehar, ekialdeko kulturarekin eta espiritualtasunarekin liluratua egon zen Yves Klein. Arte martzialetan jarduten zen grinaz, eta giza gorputza eta haren mugimenduak unibertsoaren adierazpen fisiko ederrena eta harmoniatsuena zirela iruditzen zitzaion. Antropometriak seriean, margoz estalitako emakumezko modeloen gorputz biluziak erabiltzen zituen pintzel modura; horrela, subjektua, objektua eta bitartekoa bateratzen zituen oihalean giza gorputzaren marka uzteko.
Antropometriak batzuetan performance modura gauzatzen ziren; Kleinek pertsona gutxi batzuk gonbidatzen zituen arte-ekintza ikustera. Beste artista handi batzuek bezala —Jason Pollock, adibidez—, Kleinek garrantzi handia ematen zion sormen-ekintzari edo -prozesuari. Harentzat, errealitate fisikoaren eta espiritualtasunaren gainean zituen kontzeptu bereziekin bat eginez, arte-ekintzak erritual-konnotazioak zituen argi eta garbi.