Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako maisulanak
Anselm Kiefer, Gilgamesh eta Enkidu zedro-basoan II (Gilgamesh und Enkidu im Zedernwald II), 1981
Georg Baselitz, Lenin andrea eta urretxindorra (Mrs Lenin and the Nightingale), 2008
Iruzkinak
Anselm Kiefer, Eguzki-ontzia (Das Sonnenschiff), 1984–1995
- Izenburua:
- Anselm Kiefer, Eguzki-ontzia (Das Sonnenschiff), 1984–1995
- Erakusketa:
- Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako maisulanak
- Gaiak:
- Artea eta identitatea | Artea eta emozioa | Sorkuntza artistikoa | Sinbologia | Tamaina | Paisaia | Bigarren Mundu Gerra | Nazismoa | Herri-kultura | Alemania | Suntsipena
- Aipatutako artistak:
- Kiefer, Anselm
Anselm Kiefer Bigarren Mundu Gerraren ondorioen lekuko izan zen, bai eta bere aberri Alemaniaren banaketaren, nazioaren berreraikuntzaren eta nazioak berritzeko bizi izandako borrokaren ondorioen lekuko ere.
Kieferrek, artelanaren bidez, nazismoaren eraikuntza aztertu zuen, bere kulturatik abiatuta; horretarako, irudi probokatzaileak sortu zituen, ikusleengan aurkako sentimenduak eragiten zituenak.
Haren lehenengo artelanetako bat Okupazioak seriea izan zen, hirurogeiko hamarkadako amaierakoa; bertan, artista bera ageri zen, nazien agurra egiten, hainbat lekutan, Suitzara, Frantziara eta Italiara eginiko bidaia batean.
Hurrengo artelan batzuetan, Kieferrek ondare alemaniarra oroitzen du, Nibelungoen kondairei, Richard Wagner-i, Albert Speer nazismoaren arkitekto izan zenaren arkitekturari eta Adolf Hitler-i berari erreferentziak eginez. 1990eko hamarkadara arte, Frantziako hegoaldera bizitzen joan arte, ez zuen bere ikonografia zabaldu; gai unibertsalagoak landu zituen ondoren, besteak beste, zibilizazioa, kultura eta espiritualtasuna.
Eguzki-ontzia ia hamarkada batez garatu zuen; 1995ean amaitu zuen. Artelan monumentala da, laborantza-lur zabala irudikatzen duena; bertan, berunezko hegazkin handi bat dago, paperezko hegazkin baten forma duena.
Laborantza-lurrak etengabe agertzen dira Kieferren lanean, eta Alemaniako alorrei egiten diete erreferentzia, mendeetako jorraketak eraldatu baititu paisaia horiek. Pintura alemaniarraren historian duten garrantzia ere aditzera ematen du. Nazismoak generoa eta tradizio erromantikoa bereganatu izana kritikatzen du Kieferrek, baita bereganatze horren ondorioz etorritako generoaren galera.
Lanaren azalera aztarnaz beterik dago, eta errautsez beterik ageri da; horrela, Bigarren Mundu Gerrako aireko bonbardaketek eragindako suntsipena gogorarazten digu. Baina, izenburuak dioen bezala, antzinako Egipton hildakoen bidaia sinbolizatzen zuen eguzki-ontziari ere egiten dio erreferentzia.
Suntsipen horren erdian, hala ere, itxaropenerako lekua ere badago. Hegazkinaren fuselajearen gainean, ekilore batzuk ageri dira, birsortzearen eta lurrekoa denaren eta zerutarraren, gizatiarraren eta jainkozkoaren arteko konexioaren sinbolo gisa.