Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako maisulanak
Anselm Kiefer, Bi ibaien lurra (Zweistromland), 1995, eta Gau-ordena ospetsuak (Die berühmten Orden der Nacht), 1997
Gerhard Richter, Itsas paisaia (Seestück), 1998
Iruzkinak
Anselm Kiefer. Berenize (Berenice), 1989 eta Ekiloreak (Tournesols), 1996
- Izenburua:
- Anselm Kiefer. Berenize (Berenice), 1989 eta Ekiloreak (Tournesols), 1996
- Erakusketa:
- Guggenheim Bilbao Museoaren Bildumako maisulanak
- Gaiak:
- Gizakia | Emakumea artean | Pertsonaia mitologikoak | Artea eta historia | Artea eta politika | Artea eta emozioa | Eragin artistikoa | Sorkuntza artistikoa | Materiala | Sinbologia | Espiritualtasuna | Bigarren Mundu Gerra | Alemania | Sentimenduak | Traszendentzia
- Artelan motak:
- Eskultura | Pintura | Xilografia
- Aipatutako artistak:
- Kiefer, Anselm
Kiefer liluratua zegoen lehenaldiko kulturek ideologia naziaren eraketan zuten eraginarekin. Haren artelanetako irudiek Bigarren Mundu Gerra osteko Alemanian tabu ziren uneetara eramaten zuten gizartea, eta, beraz, tabu horiei aurrera egitera behartzen zuen Alemania.
Kieferren lanek askotariko iturriak dituzte, besteak beste: mitologia klasikoa, Kabala, alkimia eta esoterismoa. Irudi-multzo pertsonala du, ikonografia intimokoa; horrek bihurtzen du Kiefer gaur egungo artista alemaniar gailenetako bat.
Emakumea artista honen artelanetan sarri ageri da; batzuetan sinbolo gisa baino ez: Austriako Isabel, Lilith, Brunilda eta, lan honetan, Berenize erregina egiptoarra, artelanari izena ematen diona.
Kondairak dio erregina horrek bere ile galantari eta luzeari uko egin ziola hura moztu zuenean, Afrodita jainkosari emateko, Ptolomeo senarra etxera osasuntsu buelta zedin.
Kondairak badio, halaber, tenpluan utzi ondoren, ile adatsa desagertu egin zela. Batzuek esaten zuten lapurtu egin zutela, beste batzuek ziurtatzen zuten Afrodita jainkosak berak konstelazio bilakatu zuela zeruan.
Ematearen, galeraren eta gorespenaren mitoa artelan honetan berunezko hegazkin militar baten hondarren bidez gauzatzen da —zehazki hegal baten eta fuselajearen hondarrez—; horietatik giza ile-sorta bat ateratzen da.
Kieferrek sarri erabiltzen ditu hegazkinak gaitzat eta beruna materialtzat. Bi elementu horiek oso harrigarriak dira, baina zama dramatikoa areagotu egiten da tartean giza hondarrak baitaude; pieza honetan, ilea. Horrek artelan emozionala dakar, argitu gabeko sinbolismoz betea. Beruna ere material iluna eta pozoitsua da, Saturnorekin lotu ohi izan dena. Testuinguru honetan, Bigarren Mundu Gerrak ekarri zituen samintasuna eta mina ere irudika litzake. Aldi berean, baliaezina den teknologia baten irudia da: gerrako hegazkina, lurrean harrapatua, hegalak moztuta, txori babesgabe bat bezalakoa da.
Ezkutuko esanahiz betea dago eta antzeko egonezina transmititzen du Ekiloreak lanak. Antza fosilizatuak dauden lore ilun handiak erakusten dizkigu, eta serie bateko zati da, non artistak lore hauek irudi biluzien ondoan jartzen dituen; XVII. mende hasierako Robert Fludd filosofo eta okultista ingelesaren artelanarekin lotu izan da serie hori.
Fluddek uste zuen lore bakoitzak bere izarra zeukala, eta lurtarraren eta kosmikoaren artean konexioak ezartzen zituztela.
Bai Berenize bai Ekiloreak lanek lurraren eta zeruaren arteko loturaz hitz egiten digute, gizakiak kosmosarekin eta, beraz, espiritualtasunarekin duen harremanaz. Harreman hori ez zaigu gertakari zoriontsu gisa aurkezten, baizik eta alde ilun eta dramatiko ugariko harreman gisa, zalantzaz eta estutasunez betea.